آینده پژوهی، راهی برای آمادگی پزشکان در زمان حوادث طبیعی - دَبی بلاگ

به گزارش خبرنگاران، آینده ما را با رخداد مسائل پیچیده، بحران های جدید و خطرپذیری های مختلف روبرو خواهد نمود و سایه عدم قطعیت ها و ظهور رویدادهای شگفت انگیز منجر به کاهش اعتبار پیش بینی ها و شکست برنامه ریزی ها مبنی بر روش های سنتی می گردد. با افزایش تغییرات و دگرگونی ها در دنیای پویا و پیچیده امروزی و بروز مسائل غیرقابل پیش بینی، اتکا به روش های برنامه ریزی مبتنی بر پیش بینی، جوابگوی احتیاج به مدیریت های کلان کشورها نیست، در نتیجه آینده اندیشی و آمادگی برای رویارویی با شرایط مخاطره آمیز، ضرورت سیستم های مراقبت بهداشتی و درمانی در حفظ و ارتقای سلامت جامعه در شرایط بحرانی و ناشی از حوادث و بلایای طبیعی است.

آن گونه که متخصصان امر می گویند، امروزه علم پزشکی مرتبط با بحران ها که طب بحران خوانده می گردد، در حال تغییر مسیری است که بشر تاکنون هیچ گاه با این نوع پیچیدگی روبرو نبوده است. برای رویارویی با آینده احتیاج به پیش اندیشی و تدبیر قبل از وقوع حوادث و بلایای طبیعی است. آنچه اهمیت کاربرد آینده پژوهی در طب بحران را تعیین می نماید این واقعیت است که بحران های آینده تنها به صورت علمی قابل شناسایی و مدیریت هستند.

مزیت اصلی آینده پژوهی در طب بحران، شناخت امکان وقوع بحران های آینده و جلوگیری از غافلگیری در برابر رویدادهای احتمالی آینده همچون سوانح طبیعی (زلزله، سیل و …) است.

در همین رابطه، یکی از پژوهشگران کشور از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مطالعه ای را انجام داده که در آن ضرورت آینده پژوهی در طب بحران ناشی از حوادث طبیعی مورد آنالیز قرار گرفته است.

بنا بر یافته های این پژوهش، آینده پژوهی ویژگی تعاملی و مشارکتی دارد و همیشه کارکردهای فرایندی این فعالیت مورد توجه ویژه قرار می گیرد. زمانی که فرایند مناسبی برای آینده پژوهی به کار گرفته گردد، ارتباطات سازمانی و شبکه های ارتباطی افزایش یافته و برقراری ارتباط جهت میان اجزای سیستم با هدف آنالیز دقیق بحران ها، حوادث و بلایای طبیعی و سوانح غیرمترقبه آینده، ساختاری تعاملی و کارآمد ایجاد خواهد نمود.

در این خصوص، شیما طباطبایی، محقق دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و مجری این پژوهش می گوید: یکی از کارآمدترین مدل های آینده پژوهی، استفاده از آن در طراحی مدل های مدیریت بحران به منظور شناخت و آمادگی برای بحران های احتمالی آینده است. در واقع، الگوهای مختلفی برای آینده نگاری در مدیریت بحران، طراحی و به کار گرفته شده اند. برای مثال در چین در راستای شناسایی پیشران های اجتماعی و آینده نگاری در مرحله شناسایی خطر طراحی و به کار گرفته شده است. اما آینده پژوهی و به کارگیری مدل مناسب در طب بحران در سطح ملی احتیاج به زیرساخت هایی دارد که باید ایجاد گردد.

این محقق می افزاید: در فرایند آینده پژوهی افراد به جای نگاه کوتاه مدت، به صورت نظام مند بر افق های زمانی بلندمدت متمرکز می شوند. در این فرایند توانایی گروه های مختلف برای هماهنگی در خصوص فعالیت های آینده خود بیشتر و ایجاد اجماع بر آینده نگری و کسب مشروعیت لازم برای پیاده سازی و استفاده از نتایج حاصل می گردد.

طبق اطلاعات حاصل از این پژوهش و به اعتقاد طباطبایی، به نظر می رسد با توجه به نقش آینده پژوهی در ساخت آینده بهتر و همچنین در جلوگیری از غافلگیری با بحران های آینده ناشی از حوادث و بلایایی طبیعی و همچنین ماهیت زمان بر، پرهزینه و مشارکتی، مطالعات آینده پژوهانه در طب بحران، ایجاد بسترهای فکری، علمی و فرهنگی مورد احتیاج در حوزه مدیریت طب بحران کشور ضروری است.

این محقق اظهار می دارد: آینده پژوهی در حیطه طب بحران موضوعی نسبتاً جدید است و الگوهای آینده نگاری در مدیریت طب بحران و مراقبت های سلامت جای رشد و تکامل بیشتری دارد. آنچه مسلم است ضروری است برنامه های آموزشی در دانشگاه های علوم پزشکی با نگاهی آینده نگرتر مبتنی بر احتیاجهای جامعه باشد تا ضمن آموزش نظری به دانشجویان، مهارت های بالینی آن ها را برای مقابله با بحران بالا برده و تلفات انسانی را در حین بحران کاهش دهد.

این مقاله در فصل نامه علمی پژوهشی ابن سینا که توسط اداره بهداشت، امداد و درمان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منتشر می گردد، به چاپ رسیده است.

dorezamin.com: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور لحظه آخری، تور ارزان، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

kurdeblog.ir: مجله سرگرمی و گردشگری