داده های ناسا از احتمال برخورد سیارک بنو با زمین در قرن آینده حکایت دارد - دَبی بلاگ

کاوشگر اسیریس-رکس (OSIRIS-REx) که اکنون راهی زمین است، برای بررسی و جمع آوری نمونه از بنو (Bennu) از سال 2018 به ملاقات آن رفته بود و با مطالعه این سیارک از هر زاویه حجم، شکل، جرم ترکیب، چرخش، سیر مداری و دیگر ویژگی های مهم آن را اندازه گیری کرد. زیرا با توجه به اینکه بنو یک سیارک کربنی است، دانشمندان با مطالعه آن می توانند درک بهتری در مورد شکل گیری منظومه شمسی داشته باشند.

اما این مأموریت 800 میلیون دلاری، فراتر از جست وجوی مولکول های آلی یا نشانه های آب و عناصر سنگین در بنو است. این سیارک هم اکنون در رتبه دوم فهرست سیارک های خطرناک برای زمین واقع شده است و این نشان می دهد که شناسایی راستا مداری و معین آینده آن، اهمیت زیادی دارد.

به همین منظور تحقیقات تازه ای که در نشریه ایکاروس (Icarus) منتشر شده، با دقت بالایی راستا سیارک بنو را تا سال 2300 میلادی محاسبه کرده است. بدین ترتیب شانس برخورد بنو به زمین طی یک قرن آینده بسیار اندک است اما اکنون با دقتی بیشتر از قبل، یعنی با احتمال 1 به 1750 یا 0.057 درصد تخمین زده شده است.

داده های به دست آمده از اسیریس-رکس، شبکه فضای دوردست ناسا و مدل های رایانه ای این امکان را فراهم می کند که عدم قطعیت در مدار سیارک بنو را تا 20 برابر یعنی تا مقیاس چند متر محدود کنند.

دیوید فارنوکیا (Davide Farnocchia) نویسنده اصلی این مقاله و پژوهشگر اجرام نزدیک زمین (CNEOS) در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا چنین نتیجه ای را جشمگیر توصیف کرد و گفت: این یکی از بهترین مدارهای شناخته شده در میان سیارک هاست. این دقت زیاد به تیم اجازه می دهد تا پارامترهای مداری این سیارک را معین کرده و حرکت آینده آن را بهتر پیش بینی کنند.

این مدل نو به طرز شگفت انگیزی به محققان کمک کرد تا 24 مورد از 26 دریچه گرانشی را که برای 11 سپتامبر 2135 (19 شهریور 1514) پیش بینی شده است، کنار بگذارند. دریچه های گرانشی را می توان به دروازه هایی تشبیه کرد که امکان قرارگیری سیارک در مدار زمین را فراهم می کنند و در این صورت سیارک می تواند یک تهدید جدی برای زمین به تعداد رود.

هرچند فارنوکیا گفت: در گذر سال 2135 میلادی شانس هیچ گونه برخوردی وجود ندارد اما بنو به زمین بسیار نزدیک خواهد شد و به نصف فاصله زمین و ماه می رسد. این موضوع باعث تغییر راستا سیارک می شود و این جاست که دانشمندان برای آگاهی از این تغییر راستا باید دریچه های گرانشی را درنظر بگیرند.

به گفته ناسا این دریچه های گرانشی مناطقی در فضا هستند که اگر سیارک در زمان های خاصی از آن ها عبور کند، به دلیل کشش گرانشی زمین، آن را در راستا برخورد آینده با زمین قرار می دهند. در تحقیقات نو دریچه های گرانشی احتمالی برای گذر بنو به 2 مورد کاهش یافته است. از جمله یکی از آن ها از برخورد میان سیارک بنو و زمین در 24 سپتامبر 2182 (2 مهر 1561) با احتمال اندک 1 به 2700 یا 0.037 درصد حکایت دارد ؛ هرچند به گفته ناسا جای نگرانی نیست.

اما دلیل عدم قطعیت زیاد مربوط به گستردگی متغیرهای موجود است. اگرچه با توصیف نیوتن جهان با دقتی شبیه به ساعت کار می کند اما منظومه شمسی دارای تعداد زیادی اجزای متحرک مانند گرانش خورشید، سیارات، همه قمرها، صدها سیارک، گرد و غبار میان سیاره ای و باد خورشیدی است که اثر آن ها باید در برهم کنش با هم درنظر گرفته شود.

بنابراین در پژوهش نو فارنوکیا و همکارانش سعی کردند تا حد امکان متغیرهای زیادی را برای پیش بینی راستا آینده بنو از جمله جرم 343 سیارک شناخته شده درنظر بگیرند. آن ها حتی بقایایی که به طور طبیعی از بنو جدا می شود و تکان خوردن احتمالی بنو هنگام نمونه برداری اسیریس-رکس از مواد سطحی در 20 اکتبر 2020 را هم که ناچیز به نظر می رسد، درنظر گرفتند.

اکنون دانشمندان منتظر 24 سپتامبر 2023 (2 مهر 1402) هستند که قرار است کاوشگر ناسا با نمونه های خود از سیارک بنو به زمین بازشود. مأموریتی که هم اکنون در شرایط عالی واقع شده است و کمک خواهد کرد دانسته های بشر از این سیارک مجذوب کننده و احتمالا نگران کننده بیشتر شود.

عکس کاور: سیارک بنو از نگاه کاوشگر اسیریس-رکس

Credit: NASA/Goddard/University of Arizona/Lockheed Martin

منبع: Gizmodo

dorezamin.com: دور زمین: سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده!