آیا می دانستید قبل از اپل، اچ تی سی صاحب برند Beats بود

به گزارش دَبی بلاگ، با رقابت فراوانی که در بازار دیوایس های اندرویدی شکل گرفته، ستاره هایی مانند سامسونگ، وان پلاس، شیائومی و دیگران همه چیز را مال خود نموده اند و نام هایی مانند اچ تی سی به راحتی از یادها می فرایند. بدون عرضه یک موبایل پرچم دار جدید از سال 2018 به بعد، این شرکت تایوانی انگار کاملا از صحنه بازار موبایل های هوشمند غیب شده است. در همان دورانی هم که موبایل هایش خبرساز می شدند، تنها وجه تمایزشان با دیگر محصولات بازار، کمبود جاه طلبی بود.

با این حال، در ابتدای دهه قبلی، اچ تی سی از چند منظر اصلی ترین بازیگر بازار به حساب می آمد. این شرکت موبایل هایی با طراحی منحصربه فرد، رابط کاربری جذاب و متمایز و کیفیت صوتی معرکه (چیزی که از یاد خیلی ها رفته) می ساخت. اما می دانستید که پیش از ورود اپل، اچ تی سی سهامدار عمده در شرکت Beats Audio بود؟

بیایید مروری کنیم بر محصولات همکاری میان اچ تی سی و Beats و اینکه چرا این همکاری دیر چندانی نپایید.

خرید Beats

اچ تی سی از همان ابتدا کیفیت صدای اسمارت فون هایش را در اولویت قرار داده بود. در حالی که بقیه تولیدنمایندگان به اسپیکرهای معمولی در پشت دیوایس هایشان قانع بودند، اچ تی سی با موبایل Desire HD در اوایل دهه 2010 میلادی، شرایط را دگرگون کرد.

اسپیکر موبایل Desire HD بالای نمایشگر تعبیه شده بود. هر طور که دستگاه را در دست می گرفتید، امکان نداشت که دیواره مشبک اسپیکر را بپوشانید. شاید در ظاهر مثل تصمیمی انقلابی به نظر نرسد، اما بسیاری از کاربران به دنبال موبایلی بودند که بازی عوض کن ظاهر گردد. اچ تی سی ضمناً صدای فراگیر دیجیتال و Dolby Mobile Audio را هم به دستگاهش آورده بود که هنگام استفاده از هدفون ، تجربه ای بی نظیر رقم می زدند. هر دو قابلیت برای آن موقع بسیار تحسین برانگیز بودند.

اچ تی سی می خواست کیفیت صوتی، به یکی از اجزای بنیادین تصویر برندش تبدیل گردد. سپس Beats by Dre وارد میدان شد. در اواخر دهه 2000، بیتس داشت با هدفون های پریمیوم و خوش رنگ و لعابش، بازار را به سمت و سویی تازه راهنمایی می کرد و این کمپانی به شکلی بی رحمانه محصولات خود را تبلیغ می کرد. Dr Dre، رپر شناخته شده که یکی از مؤسسین کمپانی بود توانست تمجید بسیاری از هنرمندان شناخته شده را به دست آورد و محصولاتش را در موزیک ویدیوهای آن ها هم قرار داد. به این ترتیب، محصولات Beats به ترندی تازه میان قشر جوان تبدیل شدند و همه این اتفاقات از چشم اچ تی سی هم دور نمانده بود.

اچ تی سی در ماه آگوست سال 2010 میلادی، 50.1 درصد از سهام بیتس را به قیمت 300 میلیون دلار خرید. این یعنی اچ تی سی به حقوق انحصاری استفاده از نرم افزارهای برند بیتس در موبایل های هوشمند دست پیدا نموده بود. و این حوزه ای بود که برند تایوانی بیشترین تمایل را به آن نشان می داد. در سایر حوزه ها، اچ تی سی اجازه داد بیتس خودش تصمیم گیری کند.

موبایل های قوت گرفته از بیتس

نخستین موبایل اچ تی سی که از تکنولوژی بیتس قوت می گرفت، Sensation XE بود. این موبایل که در ماه اکتبر 2011 روانه بازار شد، همراه با ایربادهای بیتس از راه می رسید و به Beats Audio Software مجهز بود که تجربه گوش سپردن به موسیقی را بهبود می بخشید. متأسفانه HTC Sensation XE نتوانست مشتریان را به شگفتی وا دارد. این موبایلی خوب بود، اما استفاده از تکنولوژی بیتس نتوانست پیروزیت اش را تضمین کند.

چه هواداران پر و پا قرص محصولات صوتی و چه کاربران عادی، تحت تأثیر قرار نگرفتند و می گفتند نرم افزاری صدای بیتس فقط یک اکولایزر پر زرق و برق است. از سوی دیگر، منتقدین هم احساس می کردند که این نرم افزار فقط بیس را بالا می برد و تأثیر آن چنانی روی تجربه بعضی ژانرهای موسیقی مانند راک یا آثار کلاسیک نمی گذارد.

ضمناً پیش از عرضه به روزرسانی HTC Sense 4.0، نرم افزار صدای بیتس با بیشتر اپلیکیشن های استریم موسیقی سازگاری نداشت. این یعنی افرادی که به پخش موسیقی روی اسپاتیفای یا پاندورا می پرداختند، برای مدت زمانی نسبتا طولانی نمی توانستند از مزایای تکنولوژی بیتس بهره مند باشند.

علی رغم پاسخ کم اشتیاق مردم به استفاده از برند بیتس، اچ تی سی در مجمو سال خوبی را پشت سر گذاشت. متأسفانه اما قرار بود در سال 2012، شرایط سخت تر گردد. درست مانند اتفاقی که برای بسیاری از برندهای محبوب می افتد، هدفون های بیتس موجی از نقدها را در مشتریان برانگیختند که اعتقاد داشتند نسبت قیمت به کیفیت محصولات، منصفانه نیست. دقیقا نمی دانیم که این اتفاق به صورت کلی چه آسیبی به اچ تی سی وارد کرد، اما مسلما شرایط را برای تایوانی ها آسان تر نکرد.

پرچم دار بعدی اچ تی سی که از بیتس قوت می گرفت، One X بود. اگرچه بعضی از این موبایل به نیکی یاد می نمایند، اما در آن موقع یک گام رو به عقب برای اچ تی سی به حساب می آمد. این دستگاه در مناطق جغرافیایی مختلف ورژن های مختلفی داشت، اما ورژن بین المللی اش به صورت خاص ناامیدنماینده ظاهر شد.

در موبایل One X خبری از طراحی فلزی یکپارچه که امضای اچ تی سی به حساب می آمد، نبود و در عوض تایوانی ها از بدنه پلی کربنات استفاده کردند. اسپیکر پشتی دستگاه هم طراحی خوبی نداشت و به خوبی با دست پوشانده می شد. اما بزرگترین ناامیدی این بود که موبایل در ایالات متحده، کانادا، استرالیا و بخش اعظمی از اروپا بدون ایربادهای بیتس عرضه شد و نیازی به اشاره به مسائل وای فای دستگاه هم نیست که از چیپست Tegra 3 انویدیا نشأت گرفته بودند.

در نتیجه تمام این مسائل، جای تعجب ندارد که HTC One X زیر سایه سنگین گلکسی اس 3 سامسونگ و آیفون 4 اس نهاده شد. اچ تی سی بعدا گزارش کرد که در نیمه ابتدایی 2012، متحمل ضرر فراوانی شده است.

شروع یک انتها

ضررهای اقتصادی باعث شد اچ تی سی 25 درصد از سهام بیتس را در ماه جولای 2012 به فروش برساند. به گفته خود این تولیدنماینده تایوانی، این تصمیم از آن جهت اتخاذ شد که بیتس انعطاف پذیری بیشتر در گسترش جهانی کار خود داشته باشد، اما مطمئنیم که اچ تی سی هم از بازگرداندن 150 میلیون دلار از پولش به داخل شرکت بدش نمی آمد. اما علی رغم این موضوع، اچ تی سی همچنان حقوق انحصاری تکنولوژی های بیتس را برای موبایل هایش حفظ کرد و آن ها را به پرچم داران آینده خود هم آورد.

در سال های بعد، HTC One M7 با اسپیکرهای دوگانه اش جزوء پیروز ترین ساخته های اچ تی سی بود. متأسفانه شرکت تایوانی هنوز داشت از مسائل سال های پیش احیا می شد. اپل و سامسونگ حالا رویکردی تهاجمی تر در تبلیغات خود به کار گرفته بودند و سهم اچ تی سی از بازار هر روز کمتر می شد.

بیتس بالاخره در ماه سپتامبر سال 2013، فرصت را غنیمت شمرد، سهام باقی مانده اش را از اچ تی سی خرید و به همکاری چندساله انتها داد. بیتس برای این تصمیمش هیچ دلیلی ارائه نکرد، اما بدیهی است که مسائل اقتصادی اچ تی سی در رقم خوردن این شرایط بی تأثیر نبوده است.