بازی که تاریخ را عوض کرد - دَبی بلاگ

به گزارش خبرنگاران و به نقل از مارکا، امروز ،24 می سال 2019، پنج سال از یکی از مهم ترین بازی های تاریخ رئال مادرید می گذرد. سفیدپوشان با معجزه سرخیو راموس در لیسبون توانستند پس از 12 سال قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را جشن بگیرند. این قهرمانی مادرید را وارد دومین دوره طلایی کرد و این تیم توانست در پنج سال چهار بار جام را بالای سر ببرد.

بزرگ ترین داربی دنیا

برای نخستین بار دو تیم از یک شهر به مهم ترین فینال باشگاهی در دنیا رسیدند. سفیدپوشان باید در لیسبون به مصاف همشهری شان اتلتیکو مادرید می رفتند. رقابت دو همشهری در استادیوم دا لوژ به یکی از بهترین داربی های دنیا تبدیل شد.

بدون ژابی، با خدیرا

دو تیم در شرایط خاص به این دیدار رسیدند. مادرید بدون ژابی آلونسو محروم باید بازی می کرد و کارلو آنچلوتی سامی خدیرا را جایگزینش کرد که به تازگی آسیب دیدگی مهمی را پشت سر گذاشته بود. بازی سطح بالایی در جریان بود. کریستیانو رونالدو و کریم بنزما شکننده بازی می کردند و از سطح خود فاصله داشتند. در طرف دیگر دیگو کاستا که به تازگی از بند مصدومیت رها شده بود تنها توانست چند دقیقه در میدان حضور داشته باشد. اولین تعویض اتلتیکو خیلی زود رخ داد.

خروج کاسیاس

هر دو تیم قدرتمند ظاهر شدند. گرت بیل بهترین فرصت را برای گلزنی داشت اما نتوانست مادرید را پیش اندازد. در دقیقه 37 شرایط عوض شد. اتلتیکو در یک بازی حساب شده توانست با یک گل پیش بیفتد. دیگو گودین برابر خروج بد ایکر کاسیاس به هوا بلند شد و دروازه مادرید را باز کرد. دیگو سیمئونه به گلی که می خواست دست یافت. این گل برای قهرمانی کافی بود.

واکنش کارلتو

آنچلوتی تغییراتی در ترکیب انجام داد. در بین دو نیمه خدیرا و فابیو کونترائو را تعویض کرد تا ایسکو و مارسلو به میدان بروند. مادرید شرایطش بهتر شد و اتلتیکو به خوبی دفاع می کرد. روخی بلانکو توانسته بود با چنین روشی فاتح لالیگا گردد و به نظر می رسید می تواند به فتح قله اروپا نیز دست یابد.

دقیقه 92:48

زمان به کندی می گذشت. اتلتیکو خود را قهرمان می دید اما مادرید ناامید نشده بود و در دقایق پایانی کاملاً بازی را در اختیار داشت. آن ها به دروازه تیبو کورتوا نزدیک می شدند اما گل تساوی به ثمر نمی رسید تا این که در سومین دقیقه وقت های اضافه (پنج دقیقه وقت اضافه گرفته شده بود) سرخیو راموس تا نقطه پنالتی پیش رفت تا با قدرت و هدفمند به توپ با سر ضربه بزند. توپ وارد دروازه شد تا نیمی از مادریدی های استادیوم دا لوژ سر و از پا نشناسند. راموس مرد نیمه نهایی ها باز هم در مرکز توجه نهاده شد. کابوس 40 سال پیش برای اتلتیکو زنده شد. در آن فینال هانس گئورگ شوارتزنبک توانست گل مساوی را برای بایرن مونیخ به ثمر برساند.

سونامی سفید

بازی در حالی در وقت های اضافه پیگیری شد که رئال مادرید پر انگیزه بود. سفیدپوشان برابر حریفی که با گل راموس از لحاظ ذهنی تخریب شده بودند به دنبال گل پیروزی بودند. روخی بلانکو هم چنین از لحاظ جسمانی به خاطر یک فصل سخت تضعیف شده بود. پاس هوشمندانه آنخل دی ماریا به بیل باعث شد بازی 2 بر یک به نفع مادرید گردد. سپس مارسلو در یک حرکت فردی کار را برای اتلتیکو تمام کرد. آخرین گل به نام رونالدو ثبت شد تا دسیما برای رئال باشد.

… و جام های دیگر

لیسبون راستا را برای جام های دیگر باز کرد. مادرید در فینال میلان (دوباره برابر اتلتیکومادرید)، کاردیف و کی یف هم جشن قهرمانی گرفت. سری قهرمانی هایی که از زمان آلفردو دی استفانو دیده نشده بود. فینال لیسبون بازی بود که تاریخ را برای مادریدی ها عوض کرد.