سفرنامه کوله گردان؛ خاطرات واقعی از ماجراجویی های واقعی - دَبی بلاگ

این کره خاکی، مملو از مکان های ناشناخته ای است. گردشگران زیادی نیز آماده ماجراجویی در طبیعت هستند. کوله گردانی که با سفرکردن به اقصی نقاط جهان، تجارب و خاطره های ارزشمندی را در شرایط گوناگون، کسب نموده اند. به همین علت سفرنامه های این کوله گردان بسیار مجذوب نماینده است و شنیدن آن خالی از لطف نیست.

توجه شما را به سه سفرنامه از سه کوله گرد جلب می کنم. لازم به اشاره است که این سفرنامه ها از زبان خود کوله گردان است.

1. تصادف با کرگدن در آفریقا

قبل از هر چیز باید اشاره کنم که من سفرهای زیادی را به دور جهان با کوله پشتی داشته ام؛ اما یکی از به یاد ماندنی ترین و البته عجیب ترین خاطره هایی که از این سفرها داشتم، در آفریقا رخ داد.

این سفر از کشور بوتسوانا (Botswana) شروع شد، سفری تنهایی به جنوب آفریقا. بعد از گشت و گذار در این کشور، برای سفر به کشور نامیبیا (Namibia) برنامه ریزی نموده بودم، ولی هیچ ایده ای برای چگونگی رسیدن به آن نداشتم، چرا که در مرز دو کشور پارک ملی بزرگی واقع شده است. زمانی هم که با محلی ها صحبت کردم، متوجه شدم که هیچ اتوبوسی از درون پارک نمی گذرد. در نتیجه تنها راه برای رد شدن از مرز، گذر از پارک با ماشین بود.

چاره دیگری هم نداشتم. تصمیمم را گرفتم و به کامیونی که افراد زیادی را از مرز رد می کرد، پیوستم. زمانی که حرکت کردیم، منظره ها جالبی را در طول راستامان دیدیم، فیل ها و زرافه هایی که آزادانه در پارک می چرخیدند.

به راستامان ادامه می دادیم تا آنکه تصادفی عجیب رخ داد؛ کرگدن بزرگی از ناکجا آمد و به ماشینی که در جلوی ما بود، حمله کرد! همان طور که احتمالا هم می دانید، کرگدن از خطرناک ترین حیوانات در قاره آفریقا است. ماشین واژگون شده بود. پیاده شدیم تا اوضاع سرنشینان را آنالیز کنیم. خوشبختانه کسی آسیب جدی ندیده بود اما کرگدن در گوشه ای برعکس روی زمین افتاده بود. همگی سعی کردند آن را بلند نمایند اما به قدری سنگین بود که شرایط سخت شده بود. ما مجبور به حرکت و ادامه راستامان بودیم. سرنوشت آن کرگدن بیچاره را نمی دانم اما می دانم که یکی از عجیب ترین صحنه ها را تجربه کردم.

2. با هلیکوپتر بر فراز نیوزیلند

چند هفته ای بود که با کوله پشتی در قسمت شمالی نیوزیلند مشغول به گشت و گذار بودم. از کوهنوردی و دوچرخه سواری گرفته تا راهپیمایی با محلی ها.

در یکی از راهپیمایی هایی که تنهایی انجام می دادم به یک منطقه ی ناکجا آبادی رسیدم. آفتاب هم به حدی سوزان بود که هیچ سایه ای برای استراحت، پیدا نمی کردم. هر از گاهی، ادامه راستا را با یکی دو ماشین گذری طی کردم اما چند کیلومتری بیشتر پیش نرفتم.

در نهایت یک ماشین مرا سوار کرد. کولر ماشین به شدت سرحالم آورد. در ادامه، راننده گفت که در 30 کیلومتری آنجا شهری واقع شده است. در طول راستا به صحبت با راننده پرداختم و از سفرم گفتم. زمانی که او داستان سفرم را شنید، ایده مجذوب نمایندهی را عنوان کرد. راننده که جیسن (Jason) نام داشت، پیشنهاد کرد برای ادامه سفر به او بپیوندم و با هلیکوپتر بر فراز منطقه پرواز کنیم. من هم فرصت را غنیمت شمردم و قبول کردم.

روز بعد با هلیکوپتر پرواز کردیم. تماشا آن منطقه از فراز آسمان بسیار هیجان انگیز بود. باورم نمی شد که این صحنه ها را از نزدیک تجربه می کنم. تا آن زمان فقط پای تلویزیون از این منظر به نظاره چنین چشم اندازهایی می نشستم.

پس از سفرمان نیز رابطه ام را با جیسن حفظ کردم و چندین سفر دیگر را نیز با هم تجربه کردیم. برای ماهیگیری هم پا پیدا نموده بودم. این تجربه ها باعث شد که برای بار دیگر به اهمیت همسفر خوب پی ببرم.

3. گرفتار شدن در یخبندان کانادا

اولین تجربه سفر ماجراجویی من در زمستان سرد کانادا رخ داد. سفری که همراه با دوستانم تجربه کردم. در طول این سفر در اقامتگاهی در جنگل های کانادا سکونت می کردیم. یک روز تصمیم گرفتیم برای پیاده روی به نزدیکی رودخانه بو (Bow River) برویم. منطقه ای که از طبیعتی وحشی بهره می برد. گشت و گذار خود را شروع کردیم. همه چیز خوب پیش می رفت تا آنجایی که به یخبندان ها رسیدیم. دو نفر از همسفرانمان تجهیزات و کفش مناسب برای این شرایط را نداشتند.

زمانی که مشغول به پیاده روی بودیم، با شکسته شده یخ ها، پاهای آن دو نفر در رودخانه منجمد گیر کرد. شرایط سختی بود. یخبندان زیادی همه جا را فرا گرفته بود. به زحمت توانستیم آن دو نفر را از یخ ها نجات دهیم. تصمیم گرفتیم تا شرایط بدتر نشده، به اقامتگاهمان برگردیم.

در راه برگشت بودیم که یک زوج مسن را در ماشینی در کنار جاده دیدیم. بعد از توضیح داستان سفرمان، خوشبختانه قبول کردند تا دو همسفر مصدوممان را برگردانند. دوستانمان را فرستادیم و ادامه راستا را دو نفری پیاده طی کردیم.

در ادامه راه در کنار جاده می رفتیم که ماشین دیگری برایمان ایستاد. ما هم بی درنگ سوار شدیم. شرایط جوی بسیار بدی بود و در واقع نجات پیدا کردیم. اوضاع داشت خوب پیش می رفت که نزدیک اقامتگاهمان ماشینی را دیدیم که در کناره جاده واژگون شده بود. اول فکر کردیم که دوستانمان هستند اما خوشبختانه ماشین خالی از سرنشین بود.

در پایان به اقامتگاه رسیدیم و دوستانمان را در سلامت کامل دیدیم. درسی که از اولین سفر ماجراجویانه خود گرفتم این بود که در شرایط سخت همواره کسانی هستند که برای یاری کردن، حاضر و آماده اند.