چرخه زندگی یک فنجان قهوه از کاشت دانه تا نوشیدن - دَبی بلاگ

افزایش چربی سوزی، کاهش پف چشم، کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2، کاهش سکته مغزی و سرطان از جمله دیگر فواید این نوشیدنی خوش عطر هستند. آیا تابحال به مراحل تهیه قهوه فکر نموده اید؟ پیچیدگی و دشواری فرآیند تهیه قهوه، خیلی بیشتر از آن چیزی است که شما فکرش را می کنید. صدها نفر در شرایط سخت و طاقت فرسا، ساعت ها کار می نمایند تا دانه های قهوه در شهرها به دست ما برسند. اگر می خواهید با مراحل جالب تهیه قهوه آشنا شوید، یک فنجان قهوه برای خودتان بریزید و این ویدئوی جالب را دیدن کنید.

بسیاری از افراد معتقدند که قهوه برترین نوشیدنی طبیعی ای است که تا الان ابداع شده است. آیا با مراحل تهیه قهوه آشنایی دارید؟ می دانید که برای درست کردن یک فنجان قهوه، به چند نفر احتیاج است؟ برای خیلی از ما تمام چیزی که ضروری است، رفتن به آشپزخانه و ریختن قهوه در فنجان است. اما این کالای مصرفی ساده، دستاورد یک فرآیند جهانی است که هزینه و پیچیدگی آن خیلی بیشتر از آن چیزی ست که شما تصور می کنید.

این فرآیند در جایی مثل شهر دور افتاده پیتالیتو در کلمبیا آغاز می گردد. در این شهر، تمام جنگل های محلی قطع شده اند، تا برای ردیف های منظم درختان کافیا (درخت قهوه) جا ایجاد گردد. این گیاهان بوته مانند، برای اولین بار در اتیوپی اهلی شدند و الان در سراسر منطقه ها استوایی کشت می شوند.

هر بوته با توت های کوچک به نام گیلاس قهوه پر می گردد. از آنجایی که زمان رسیدن میوه های یک شاخه یکسان می تواند متفاوت باشد، بهتر است با دست چیده شوند. اما هر مزرعه، روش خاص خود را برای پردازش میوه دارد. در پیتلالیتو، برداشت نمایندگان در ارتفاعات زیاد از طلوع آفتاب تا هنگام غروب کار می نمایند. آن ها با وجود دریافت حقوق بسیار کم، معمولا در هر شیفت بیش از 25 کیلوگرم گیلاس قهوه می چینند.

کارگران گیلاس های چیده شده را به دستگاه آسیاب خیس منتقل می نمایند. این دستگاه، هسته ها را از میوه جدا می نماید، و بعد آن ها را بر اساس چگالی مرتب می نماید. سنگین ترین و خوش طعم ترین دانه ها کف دستگاه ته نشین می شوند. دانه ها در کف دستگاه جمع آوری شده و به مدت یک یا دو روز در یک ظرف بزرگ آب تخمیر می شوند.

سپس، کارگران به جای مانده میوه را با آب می شویند و دانه ها را بیرون می آورند تا خشک شوند. برخی از مزرعه ها، برای این فرآیند از دستگاه استفاده می نمایند، اما در پیتالیتو، دانه ها روی سینی های بزرگ تور مانند پخش می شوند. طی سه هفته بعد، کارگران دانه ها را به طور منظم با شن کش شخم می زنند، تا مطمئن شوند دانه ها به طور مساوی خشک می شوند.

زمانی که دانه های قهوه خشک شدند، یک کامیون آن ها را به کارخانه نزدیک می برد که چند دستگاه تخصصی آسیاب دارد. یک دستگاه خشک کن، دانه ها را بر اساس چگالی دوباره مرتب می نماید، چند دستگاه غربال ، دانه ها را بر اساس مقدار و یک اسکنر نوری آن ها را بر اساس رنگ فیلتر می نمایند. در این مرحله، افراد حرفه ای به نام کیو گریدرها (کنترل نمایندگان کیفیت) نمونه هایی از دانه ها را برای برشته کردن و دم کردن انتخاب می نمایند.

در یک فرآیند به نام چشیدن (کاپینگ) قهوه، این افراد مزه، عطر و طعم آن را ارزیابی می نمایند تا درباره کیفیت آن قضاوت نمایند. این افراد متخصص به دانه ها نمره می دهند و آن ها را برای انتقال به کشتی آماده می نمایند. کارگران کانتینرهای فولادی را از گونی های کنفی که حاوی 70 کیلوگرم دانه قهوه خشک شده و مرتب شده هستند، پر می نمایند.

هر کدام از این کانتینرها قابلیت حمل حداکثر 21 تن قهوه را دارند. کشتی های باری با بیش از 25 خدمه، قهوه را از بندرهای گرمسیری به سراسر جهان منتقل می نمایند. اما هیچ کشوری بیشتر از استان متحده آمریکا قهوه وارد نمی نماید؛ به طوریکه فقط در نیویورک سیتی، روزانه میلیون ها فنجان قهوه مصرف می گردد.

بعد از این سفر طولانی از کلمبیا تا نیوجرسی، دانه های قهوه از گمرک رد می شوند. زمانی که کارگران اسکله، بار کانتینر را خالی کردند، چند کامیون 18 چرخ، قهوه ها را به یک انبار نزدیک و بعد به کارخانه رُست قهوه منتقل می نماید.

در اینجا دانه ها وارد دستگاه رست کن می شوند، که با یک دسته فلزی، دانه ها را هم می زند و با حرارت گازی، به آن ها حرارت می دهد. سنسورهای نزدیک، بر مقدار رطوبت، پایداری شیمیایی و دمای قهوه نظارت می نمایند.

مهندس های آموزش دیده قهوه هم به طور دستی طی سیکل 12 دقیقه ای رست شدن، این مقدار ها را تنظیم می نمایند. این فرآیند باعث استخراج روغن درون دانه ها می گردد و آن ها را به دانه های قابل آسیاب و قابل دم کردن تبدیل می نماید، که رنگ قهوه ای تیره و عطری قوی دارند .

بعد از برشته شدن، کارگران قهوه ها را در پاکت های تقریبا 5/2 کیلوگرمی بسته بندی می نمایند، که گروهی از ون ها آن ها را به کافه ها و مغازه های اطراف شهر می رسانند.

حالا قهوه آنقدر به شما نزدیک شده که می توانید عطر آن را استشمام کنید. اما بخش های آخر این فرآیند، به یاری بیشتری احتیاج دارد . هر کارخانه قهوه ، یک خریدار عمده دارد، که با دقت دانه های قهوه را از سراسر جهان انتخاب می نماید. تیم تدارکات مسیر تحویل دانه ها را مدیریت می نمایند و باریستاها در سراسر شهر، این اکسیر کافئین دار را برای گروهی از مشتریان عجول سرو می نمایند.

نکته پایانی

در مجموع، برای رسیدن قهوه به مقصد مورد نظر، به صدها نفر احتیاج است و این تعداد، تک تک افرادی را که زیرساخت را کنترل و این فرآیند را امکان پذیر می نمایند، در بر نمی گیرد. بسیاری از این افراد حقوق کمی می گیرند و در شرایط خطرناک کار می نمایند.

برخی از آن ها اصلا هیچ پولی دریافت نمی نمایند. ممکن است از سیستم جهانی پشت این کالا حیرت زده شویم، با این حال، باید اطمینان حاصل کنیم که برای محصول نهایی، بیشتر از افرادی که آن را تهیه نموده اند، ارزش قائل نشویم.