6 حیوان منقرض شده شگفت انگیز که علم آن ها را زنده می نماید!
به گزارش دَبی بلاگ، این پرندگان غول پیکر که از نظر ظاهری شبیه به شترمرغ و میمون هستند، در طول هزاران سال بدون بال باقی ماندند و زمانی بزرگترین پرندگان دنیا بودند. از آنجایی که موآ ها تا 600 سال پیش در زادگاه شان یعنی نیوزلند حضور داشتند، پر ها و تخم های آن ها دست نخورده پیدا شد.
به گزارش فرادید؛ آیا یک گونه منقرض شده می تواند به حیات برگردد؟ این سوال جذابی است که با پیشرفت علم شبیه سازی در طول دهه های اخیر بار ها مطرح شده است. مثلا در فیلم پارک ژوراسیک احتمالا به یاد دارید که دایناسور ها پس از اینکه DNA دست نخورده شان در شکم پشه های باستانی در کهربا پیدا شد، دوباره به زندگی بازگشتند. اما در این گزارش می خواهیم به پاسخ علم به این سوال برسیم.
واقعیت این است که علم شبیه سازی هنوز در مراحل ابتدایی خود واقع شده است. اما با این وجود بسیاری از دانشمندان معتقدند که فعلا مسئله زمان است و احتمالا خیلی زود حیوانات منقرض شده دوباره می توانند روی زمین راه بروند.
برای شبیه سازی موفقیت آمیز یک حیوان منقرض شده، دانشمندان باید DNA حیوان را تقریباً به شکل کاملا دست نخورده پیدا نمایند. بعضی از این گونه ها به دلیل در دسترس بودن DNA دست نخورده، پتانسیل قابل توجهی برای بازگشت به حیات دارند.
برای مثال، حیواناتی که اخیراً منقرض شده اند، معمولا نمونه های موزه ای آن ها وجود دارد یا گونه هایی که در آخرین عصر یخبندان پیدا می شوند DNA باستانی دست نخورده ای را ارائه می دهند. این امر باعث می گردد که شبیه سازی یا احیای یک گونه منقرض شده معقول، اخلاقی، ایمن و ارزان باشد.
اما دایناسور ها به دلیل زمان زیادی که سپری شده است، بعید است که بار دیگر به زمین برگردند، اما در قرن های آینده بعید نیست که این امر ممکن گردد. با این حال ما در این گزارش 6 گزینه اصلی برای بازگشت به زمین را به شما معرفی می کنیم.
1- ماموت
به نظر می رسد ماموت های پشمالو گزینه ای عالی برای بازگشت از انقراض هستند. بسیاری از نمونه های ماموت پشمالو در یخبندان دائمی سیبری به جای مانده اند. پالئوژنتیک ها، دانشمندانی که مواد ژنتیکی حفظ شده را مطالعه می نمایند، ژنوم ماموت پشمالو را اخیرا توالی یابی نموده اند.
طبق اعلام شرکت علوم زیستی و ژنتیک Colossal، برای چنین کاری محققان باید ژنوم بقایای یک ماموت پشمالو را توالی یابی نمایند. آن ها سپس این ژنوم باستانی را با ژنوم فیل آسیایی مقایسه می نمایند تا بخش هایی از دی ان ای که مربوط به مو و چربی های ماموت ها می گردد و آن ها را برای زندگی در آب و هوای سرد سازگار می نماید، تعیین نمایند. این ماده ژنتیک سپس به سلول های پوست فیل آسیایی که در معرض انقراض است منتقل می گردد. آن ها این سلول ها را به سلول های بنیادی متنوع تری که حاوی دی ان ای ماموت ها است تبدیل می نمایند.
این شرکت چند ماه قبل اعلام نمود که یک بودجه 15 میلیون دلاری برای این کار فراهم نموده است و قرار است این پروژه را در سال های آینده به نتیجه برساند.
2- ببر تاسمانی
ببر تاسمانی یا تیلاسین، حیوانی بومی استرالیا و بزرگترین کیسه دار گوشتخوار شناخته شده دوران مدرن بود. این حیوان در دهه 1930 و عمدتاً به دلیل تغییرات آب و هوایی، شکار و فقدان تنوع ژنتیکی منقرض شد.
از آنجایی که آن ها اخیراً منقرض شده اند، نمونه هایی از این حیوان دست نخورده به جای مانده و در حال حاضر در چند آزمایشگاه نگهداری می گردد. علاوه براین بعضی از ببر تاسمانی های تاکسیدرمی شده در موزه ها DNA را دست نخورده حفظ نمودهد.
اخیرا دانشمندان ژن تیلاسین را در ژنوم موش وارد کردند و در کمال تعجب بعضی از ژن های این حیوان با موفقیت در جنین موش پیدا شد. پس از آن 6 پروژه بزرگ به وسیله موزه استرالیا برای شبیه سازی تیلاسین تامین مالی شدند، اما پس از آن که دانشمندان نتوانستند DNA کافی برای ایجاد یک بانک DNA برای این گونه به دست آورند، به شکل موقت پروژه ها را تعطیل کردند.
3- چاقو دندان
با نگاهی به دندان های نیش حماسی این گربه های ترسناک دوران پلیستوسن، ممکن است تعجب کنید که آیا احیای گربه های چاقو دندان ایده خوبی است؟
نمونه های فسیلی این حیوان به لطف زیستگاه های سردی که روزگاری در آن ها پرسه می زدند تا دوران مدرن به جای مانده اند. علاوه بر این فسیل های باستانی این حیوان در چاله های قیر لا برا اخیرا پیدا شد، که آنالیز های نو نشان داد که نمونه ها دست نخورده به جای مانده اند.
اما چالشی که احتمالا بازگشت این جاندار را به زمین سخت می نماید، عدم وجود زیستگاه مناسب، یافتن یک جانشین نامرتبط قادر به حمل جنین و پرورش آن است. بعلاوه دستورالعمل های IUCN نیز نشان می دهد که این بازآفرینی با مخالفت هایی روبرو خواهد شد.
4- شتر مرغ موآ
موآ؛ این پرندگان غول پیکر که از نظر ظاهری شبیه به شترمرغ و میمون هستند، در طول هزاران سال بدون بال باقی ماندند و زمانی بزرگترین پرندگان دنیا بودند. از آنجایی که موآ ها تا 600 سال پیش در زادگاه شان یعنی نیوزلند حضور داشتند، پر ها و تخم های آن ها دست نخورده پیدا شد. طبق گزارش ها، دانشمندان DNA موآ را از پوسته های تخم مرغ باستانی استخراج نموده و ژنوم آن را ترسیم نموده اند.
اما جالب است که بدانید دانشمندان به میزان بعضی از سیاستمداران مشتاق شبیه سازی موآ و معرفی مجدد این گونه نیستند.
5- دودو
عجیب ترین حیوان منقرض شده دنیا، دودو است. پرنده ای که تنها 80 سال پس از کشف اش به انقراض کشیده شد. دلیل انقراض هم طبق گزارش IUCN، شکار بی رویه به وسیله ملوانانی بود که به جزیره موریس می رفتند. در واقع دودو در جزیره موریس شکارچی طبیعی نداشت، برای همین هیچ گاه نیازی به شیوه موثری برای دفاع از خود پیدا نکرد و آزاد و رها روی زمین راه می رفت.
در چنین وضعیتی وقتی ملوانان به موریس رفتند، آسان ترین راه برای تامین غذای خود را شکار دودو دیدند و در مرور زمان این شکار های بی رویه منجر به انقراض این پرنده شد. البته ملوانان علاوه بر خود دودو، پوشش گیاهی تشکیل دهنده رژیم غذایی و بعلاوه تخم های این پرنده را خوردند و عامل اصلی انقراض آن ها را ایجاد کردند.
در حال حاضر دانشمندان امیدوارند که DNA لازم برای ایجاد یک کلون و کشت آن در تخم های یک کبوتر را جمع آوری نمایند. در چنین شرایطی دودو احتمالا می تواند به زیستگاه بومی خود بازگردد.
6- کرگدن پشمالو
ماموت پشمالو تنها موجود پرموی بزرگ در تاندرای سرد پلیستوسن نبود. در حقیقت کرگدن پشمالو 10000 سال پیش در قطب شمال منقرض شد. این حیوان بعلاوه در هنر غار های باستانی مانند غار Chauvet-Pont-dArc در فرانسه دیده می گردد.
کرگدن های پشمالو دارای مزایای مشابهی مانند ماموت پشمالو هستند. در حال حاضر نمونه های حفظ شده خوبی در یخبندان دائمی قطب شمال کشف شده است که باعث شده دانشمندان با موفقیت DNA این حیوان را توالی یابی نمایند. آن ها ابراز امیدواری می نمایند که یک کرگدن به طور بالقوه جنین این حیوان منقرض شده را حمل کند.
با این حال، این قربانی تغییرات اقلیمی هم اکنون فاقد منطقه ها مناسب برای سکونت مجدد است و بدیهی است که باید در هنگام انجام چنین پروژه ای مورد توجه قرار گیرد.
منبع: فرارو