آیا ویروس کرونا، دنیا را به قرون وسطی برده است؟!
به گزارش دَبی بلاگ، دِرِک تامپسون* نویسنده و تحلیلگر ارشد نشریه آتلانتیک در مقاله ای، به رویکردِ عجیب و موهوم رهبران و نخبگان سیاسی ارشد آمریکا در برخورد با ویروس کرونا اشاره، و تاکید نموده است که آن ها نباید در عصر فورانِ پیشرفت های علمی، شبیه انسان هایِ قرون وسطایی به مساله مقابله با شیوع ویروس کرونا بنگرند. وی در این رابطه می نویسد:
ایالات متحده آمریکا در بحبوحه شیوع ویروس کرونا در این کشور، با سیلی از اطلاعات غلط و نادرست در رابطه با این بیماری، رو به رو بوده است. در این جهت، فقط دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا نبوده که به ترویج اطلاعات غلط راجع به ویروس کرونا یاری نموده بلکه باید بسیاری از رهبران حزب جمهوریخواه و هزاران فرد دیگری را که با انکار خطرات ویروس کرونا، به جنگِ داده های علمی رفتند و جان بسیاری از انسان ها را به خطر انداختند را نیز مورد اشاره قرار داد.
به گزارش خبرنگاران، در فلوریدا، فرماندار جمهوریخواه این ایالت یعنی ران دسنتیس، موضع گیری های فراوانی در خصوص عملکرد فوق العاده ایالتش در مقابله با ویروس کرونا انجام داده و نگرانی ها در خصوص این ویروس را مضحک دانسته است. این در حالی است که تنها اندکی پس از این موضع گیری های عجیبِ دسنتیس، فلوریدا به یکی از مناطق قرمز شیوع ویروس کرونا در آمریکا تبدیل شد. مقام های آمریکایی در ایالت داکوتای شمالی نیز همچون رویه های ترامپ، به نحو غیرمنطقی از اجرای مقررات قرنطینه و الزامی کردن استفاده از ماسک و رعایت پروتکل های بهداشتی طفره می رفتند. نتیجه این رویکرد این شد که این ایالت با افزایش چشمگیر تعداد مبتلایان به ویروس کرونا و همچنین مرگ و میر ناشی از آن رو به رو شد.
حتی اگر توجه خود را از ایالت های جمهوریخواه برداریم و بر ایالت هایی متمرکز شویم که در کنترل دموکرات ها هستند نیز، بار دیگر با سیلی از اطلاعات غلط و ناآگاهی در خصوص ویروسی کرونا رو به رو می شویم. امری که به معنای واقعی کلمه آزاردهنده است. به عنوان مثال، در لس آنجس، بر اساس یک قانون جدید، دو فرد نمی توانند با رعایت فاصله از یکدیگر به قدم زدن در منطقه ساحلی بپردازند. در اوایل ماه دسامبر، زمین های بازی در لس آنجلس برای مبارزه با کرونا تعطیل شدند. این در حالی است که در همان زمان، تمامی فروشگاه های عظیم همچنان باز بودند و به فعالیت های خود ادامه می دادند.
در فیلادلفیا، بر اساس یک قانون، همسایه ها نمی توانند بیرون از منازلشان و در کنار هم، نوشیدنی میل نمایند. این در حالی است که تمامی رستوران ها و کافه ها باز هستند و افراد می توانند در این مکان ها به طور دسته جمعی بنشینند و نوشیدنی میل نمایند. در نیویورک، کافه ها، رستوران ها و باشگاه های ورزشی، در یک بازه زمانی تعیین در روز تعطیل شده اند. باید از مقام های آمریکایی پرسید مگر شیوع ویروس کرونا، زمان تعیینی می شناسد؟ باید اذعان کرد که در نهمین ماه از شیوع گسترده ویروس کرونا در آمریکا، واکنش نظام بهداشت و سلامت این کشور به این بحران، بی معنا تر از هر زمان دیگری به نظر می رسد.
رویکرد مقام های آمریکایی در مقابله با ویروس کرونا نشان می دهد که آن ها دانش درستی در خصوص این ویروس در ذهن خود ندارند. اجازه بدهید یک آنالیز مجدد کنیم: ویروس کرونا در میان انسان هایی که از ماسک استفاده نمی نمایند، به نحو موثرتری شیوع پیدا می نماید و برای در امان ماندن از این ویروس، نباید در مکان های سربسته و با هوایی که تازه نمی گردد، سَر کرد.
ویروس کرونا همچنین می تواند به وسیله فعالیت های غیرکلامی نیز گسترش یابد. عطسه و سرفه می توانند تا حد زیادی به انتقال ویروس کرونا و آلوده کردن محیط یاری نمایند. این ویروس بر اساس آخرین پژوهش ها، احتمال کمی وجود دارد که به وسیله سطوح منتقل گردد. بر این اساس می توان گفت که ویروس کرونا تا حد زیادی ویروسی است که به وسیله صحبت کردن منتقل می گردد. امری که می تواند با استفاده از قوانین سخت گیرانه در خصوص استفاده از ماسک و همچنین ممنوع نمودن هرگونه تجمع در محیط های بسته، با آن مبارزه جدی و موثر گردد.
هیچکدام از این موضوعات، مسائل جدیدی نیستند که ما بتوانیم آن ها را در چهارچوب اخبار فوری ارزیابی کنیم. ما مدت زیادی است که از این مسائل آگاهی داریم. در بهار گذشته، مطالعات مرتبط با ویروس کرونا نشان دادند که صحبت کردن، خندیدن، و آواز خواندن در فضا های سربسته و متمرکز، بهترین راه جهت گسترش لحظه ای ویروس کرونا در میان افراد مختلف است.
شواهد اپیدیمیولوژیک در رابطه با ویروس کرونا کاملا روشن بوده اند و اینکه ما یک راهبرد تعیین و معقول جهت مقابله با ویروس کرونا داشته باشیم (مخصوصا در زمستان) چندان مساله عجیبی نبوده که رهبران و نخبگان سیاسی نسبت به آن ادعای بی خبری نمایند.
اگر صحبت کردنِ افراد بیمار، رایج ترین شیوه انتقال ویروس کرونا است، ما باید استفاده یِ دنیای از ماسک و احترام به قوانین و مقررات مرتبط با فاصله گذاری اجتماعی را در مکان های مختلف، ترویج و الزامی کنیم.
اگر ویروس کرونا به راحتی در محل های سربسته گسترش می یابد، ما باید تمامی کسب و کار ها و محل های سربسته ای را که مردم در ان ها جمع می شوند را تعطیل کنیم.
اگر افرادِ ناقلِ ویروس کرونا، به عنوان یک علامت جدی، سرفه و عطسه می نمایند، ما باید سیستم قرنطینه ملی را ایجاد کنیم که این افراد در قالب این سیستم، از خانواده هایشان جدا شوند و با استفاده از سیستم های رهگیری، افرادی که احتمالا به ویروس کرونا آلوده شده اند را شناسایی و از آن ها بخواهیم تا خود را در قرنطینه قرار دهند.
اگر اغلبِ ناقلان ویروس کرونا بدون علامت هستند، ما باید ظرفیت های آزمایشگاهی خود را جهت دریافت تستِ انبوه ویروس کرونا بالا ببریم و تا جای ممکن ناقلان خاموش را مورد شناسایی قرار دهیم.
اگر چشم انداز روشنی از خاتمه بحران ویروس کرونا نداریم و در عین حال نمی توانیم زندگی روزمره انسان ها را نیز محدود کنیم، باید نقطه تاکید خود را بر استفاده گسترده از ماسک توسط انسان ها و رعایت فاصله گذاری اجتماعی از سوی آن ها قرار دهیم تا بتوانیم تا جای ممکن از ابتلای افراد بیشتر به ویروس کرونا جلوگیری کنیم.
باید اذعان کنیم که رهبران و نخبگان سیاسی آمریکا، این مطالب ساده را نمی دانند و الا تا این حد، در برخورد با ویروس کرونا، بی کفایتی به خرج نمی دادند. این فقط در آمریکا نیست که مقام های ارشد این کشور، نتوانسته اند برخوردی مناسب را با ویروس کرونا از خود نشان دهند. ماه ها طول کشید تا سازمان بهداشت دنیای اعلام کند که ویروس کرونا عمدتا به وسیله هوا منتقل می گردد.
جمهوری چک یک ماه قبل از اینکه این کشور به یکی از بدترین مناطق دنیا از حیث شیوع ویروس کرونا تبدیل گردد، اقدام به برگزاری جشن خداحافظی با این ویروس کرد. شهر مادرید در اسپانیا نیز با همان حماقت مقام های لس آنجلس در آمریکا در برخورد با ویروس کرونا عمل کرد. به عنوان مثال، در شرایطی که در این شهر پارک ها تعطیل شده بودند، رستوران ها و کافه ها که محل تجمع مردم بودند، کاملا باز بودند. عجیب تر و بی ربط تر از همه اینکه آفریقای جنوبی فروش کفش های جلوباز و همچنین تیشرت ها و پیراهن های آستین کوتاه را جهت مقابله با ویروس کرونا ممنوع نمود.
با این همه، نشان دادنِ بی کفایتی در یک کشور، توجیهی برای نشان دادن بی کفایتی در کشوری دیگر نیست. در قرون وسطی، اغلب انسان ها هیچ ایده و فکری در خصوص اینکه بیماری ها چگونه عمل می نمایند، نداشتند. درست به همین دلیل است که آن ها برای مقابله با بیماری ها، به اقدامات و رویه های خرافی متوسل می شدند. آن ها در این زمینه، یک عذر تعیین داشتند.
با این حال، 500 سال بعد، پس از وقوع انقلاب های علمی، پیشرفت های پزشکی، و اختراع واکسن های مختلف، دیگر هیچ عذر و بهانه ای نیست که رهبران و نخبگان سیاسی ارشد دنیا، در مقابله با بحرانی نظیر شیوع ویروس کرونا، همچون انسان های قرون وسطایی عمل نمایند. این دقیقا همان چیزی است که متاسفانه در شرایط کنونی، جامعه آمریکا با آن رو به رو است. این به تمام معنا یک فاجعه است.
*دِرِک تامپسون، وی نویسنده و تحلیلگر ارشد نشریه آتلانتیک است.
منبع: فراروbestcanadatours.com: https://bestcanadatours.com، تور ارزان کانادا، ویزای تضمینی مولتی کانادا، ویزای مولتی 5 ساله کانادا