اضطراب با عملکرد بالا، علائم و شیوه درمان آن
به گزارش دَبی بلاگ، مانند بسیاری از شرایط و احساسات ما اضطراب نیز می تواند خود را به طرق مختلف نشان دهد که یکی از شیوه های بروز آن اضطراب با عملکرد بالا نامیده می گردد. تشخیص این نوع از اضطراب برای فردی که آن را تجربه می نماید و هم چنین برای اطرافیان اش می تواند چالش برانگیز باشد، اما درک علائم و نشانه های اضطراب با عملکرد بالا اولین گام مهم در درمان آن است. در اینجا آن چه لازم است درباره این نوع اضطراب بدانیم مطرح می گردد:
اضطراب با عملکرد بالا چیست؟
به گزارش خبرنگاران به نقل از فوربس، اضطراب با عملکرد بالا از آن نوع اختلالات اضطرابی نیست که به وسیله راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) که معیارهای تشخیصی اختلالات روانی را ارائه می دهد تشخیص داده گردد. بنابراین، شما اطلاعات یا تحقیق انجام شده زیادی را در خصوص آن پیدا نخواهید کرد. در عوض، اضطراب با عملکرد بالا معمولا به کسی اطلاق می گردد که اضطراب را تجربه می نماید در حالی که زندگی روزمره را به خوبی مدیریت می نماید. به طور کلی، فردی که دارای اضطراب با عملکرد بالا است محتمل است در ظاهر کارهایش را به خوبی انجام دهد، اما در عین حال نگرانی، اضطراب یا افکار همراه با وسواس در درون داشته باشد.
افرادی که مبتلا به اضطراب با عملکرد بالا هستند معمولا در زندگی عملکردی پیروز دارند. آنان در شغل خود عملکرد خوبی دارند و تمام امور اقتصادی شان را مدیریت می نمایند و زندگی خانوادگی متوازنی دارند و روابط خود را با دیگران حفظ می نمایند، اما هنوز با احساسات و افکار مضطرب دست و پنجه نرم می نمایند.
علائم اضطراب با عملکرد بالا
از آنجایی که این اختلال یک تشخیص رسمی نیست تحقیقات در خصوص اضطراب با عملکرد بالا و نحوه تاثیر آن بر افراد محدود است. افراد مبتلا به اضطراب با عملکرد بالا ممکن است علائم و نشانه های کمتر آشکاری از خود بروز دهند و بعضی از متخصصان می گویند که علائم و نشانه ها اغلب با علائم اختلال اضطراب فراگیر (GAD) همخوانی و مشابهت دارند.
علائم مرتبط با اختلال اضطراب فراگیر عبارتند از:
اضطراب یا نگرانی بیش از حد در بیشتر روزها به مدت دست کم شش ماه
بیقراری
مشکل در تمرکز
به راحتی خسته شدن
تحریک پذیری
تنش عضلانی
مسائل خواب
وقتی صحبت از اضطراب با عملکرد بالا به میان می آید بعضی از این علائم بیش از سایر نشانه ها آشکار می شوند و احتمال بیش تری وجود دارد که از افراد مبتلا به اضطراب با عملکرد بالا بشنویم که احساس دائمی بودن تنش عضلانی، سردرد ناشی از فشار فک، شانه های خمیده و تحریک پذیری را گزارش می نمایند.
افراد مبتلا به اضطراب با عملکرد بالا می گویند که به سختی به خواب می فرایند یا زمانی که می خوابند خواب آرامی ندارند. تحریک پذیری در اضطراب با عملکرد بالا نشانه ای رایج است. برای مثال، اگر شما واقعا مضطرب هستید ممکن است رفتاری همراه با تندخویی و پرخاشگری از خود نشان دهید.
اضطراب با عملکرد بالا دارای ویژگی های مثبت و منفی است بنابراین در حالی که بعضی از ویژگی های مثبت ممکن است عالی به نظر برسند (مانند توانایی انجام خوب وظایف روزانه)، اما این به معنای بی اعتنایی به کشمکش درونی فرد نیست. این شرایط خود می تواند باعث گردد فرد مبتلا به اضطراب با عملکرد بالا در پی یاری نرود یا در سکوت اضطراب را تحمل کند. این ویژگی های مثبت می توانند ویژگی های منفی را پنهان سازند که خود باعث دشوارتر شدن درمان اضطراب با عملکرد بالا می گردد. هم چنین، این ویژگی ها باعث می شوند دیگران این گونه تصور نمایند حال که شما آن قدر خوب کار می کنید چگونه ممکن است مسئله ای وجود داشته باشد؟
علل اضطراب با عملکرد بالا
پژوهشگران بر این باورند که علل اضطراب به طور کلی به عوامل ژنتیکی و محیطی بستگی دارند. بعضی از علل احتاقتصادی عبارتند از:
سابقه خانوادگی اختلالات اضطرابی
قرار گرفتن در معرض رویدادهای منفی یا استرس زا در زندگی
بعضی از شرایط سلامت فیزیکی مانند مسائل تیروئید
سوء مصرف مواد یا الکل
ویژگی های خجالتی یا عصبی بودن از دوران کودکی
اضطراب با عملکرد بالا در مقابل سایر اشکال اضطراب
انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی وجود دارند و همه آن ها می توانند در اشکال متفاوتی ظاهر شوند. در اینجا بعضی از رایج ترین انواع اضطراب ذکر می شوند:
اختلال اضطراب فراگیر (GAD): همان گونه که پیش تر ذکر شد علائم اختلال اضطراب فراگیر می تواند شامل نگرانی مداوم در خصوص زندگی روزمره باشد. نگرانی با رویداد خاصی مرتبط نیست بلکه بیش تر مزمن است. فرد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر ممکن است در انجام کارها مشکل داشته باشد یا برای تمرکز دچار مشکل باشد و نگرانی او باعث خستگی اش می گردد.
اختلالات پانیک: این اختلالات اغلب شامل حملات پانیک و شروع ناگهانی وحشت و بدون هیچ گونه هشدار قبلی است. گاهی اوقات حملات پانیک می توانند باعث درد قفسه سینه، تپش قلب، تنگی نفس و سرگیجه شوند و بعضی را دچار این تصور سازند که در حال تجربه حمله قلبی هستند.
اختلال اضطراب اجتماعی: این اختلال در محیط های اجتماعی رخ می دهد و هنگام مشارکت در بحث یا شرکت در مصاحبه باعث ایجاد اضطراب می گردد. این نگرانی ناشی از گفتن چیزی نادرست، ندانستن یک موضوع یا تحقیر شدن است.
فوبیا: فوبیا به عنوان یک اختلال اضطرابی در نظر گرفته می گردد، زیرا فردی که فوبیا دارد واکنش های شدید ترس یا ناراحتی را از خود نشان می دهد. فوبیا می تواند از مکان ها، اشیا یا رویدادها باشد. بسته به این که چه چیزی است و چه مقدار واکنش قوی ایجاد می نماید فوبیا از هرگونه محرک احتاقتصادی برای جلوگیری از حمله پانیک اجتناب می نمایند.
رابطه افسردگی و اضطراب با عملکرد بالا
اضطراب با عملکرد بالا زمانی که به افسردگی منجر می گردد مشکل ساز است. در آن موقع بیش تر بیماران یاری گرفتن را شروع می نمایند زمانی که با مشکل بلند شدن از رختخواب، مشکل در خوابیدن، از دست دادن علاقه به انجام کارهایی که از انجام آن ها لذت می برند روبرو هستند و یا فکر می نمایند که زندگی بی ارزش است. این دو شرایط می توانند دست به دست یکدیگر دهند، زیرا اضطراب با عملکرد بالا می تواند منجر به افسردگی گردد و افسردگی نیز می تواند به اضطراب با عملکرد بالا منجر گردد.
گفتار درمانی می تواند روشی موثر برای بعضی افراد به منظور مدیریت علائم باشد. صحبت با یک درمانگر یا مشاور می تواند به شما در درک اضطراب یاری کند و تکنیک هایی را برای مدیریت بهتر علائم به شما آموزش دهد. درمان شناختی رفتاری (CBT) شکل رایجی از درمان روان شناختی است که برای تغییر الگوهای تفکر با هدف درک بهتر صورت می گیرد.
راه های درمان اضطراب با عملکرد بالا
داروهای تجویزی که اختلالات اضطرابی را درمان می نمایند نیز در دسترس هستند و شامل داروهای ضد افسردگی مانند مهارنماینده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، مهارنماینده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) یا ضد افسردگی های سه حلقه ای می شوند. سایر داروها مانند بنزودیازپین ها، بوسپیرون و بتابلوکرها نیز می توانند برای درمان اضطراب مورد استفاده قرار گیرند.
منبع: فرارو