التهاب روده منجر به پارکینسون می گردد؟ - دَبی بلاگ

به گزارش خبرنگاران به نقل از ایرنا، التهاب مزمن روده باعث تجمع پروتئین آلفا سینوکلین در دیواره روده و مغز می گردد. محرک اصلی بیماری پارکینسون یک نسخه جهش یافته از این پروتئین است. این پروتئین در نورون های تولیدکننده دوپامین تجمع می یابد.

جسم سیاه مغز پیغام های عصبی را به وسیله نخاع به عضلات مختلف ارسال می نماید و این فرآیند به وسیله ماده شیمیایی دوپامین صورت می گیرد. به مرور زمان با تجمع آلفا سینوکلین عملکرد سلول های عصبی مختل شده و سلول ها از بین می فرایند. در این حالت مسائل حرکتی ایجاد می گردد و مراحل اولیه پارکینسون شکل می گیرد.

بر اساس این مطالعه درمان بیماری های التهابی مزمن روده می تواند احتمال بروز پارکینسون را کاهش دهد. در ادامه آمده است احتمال بروز پارکینسون در افرادی که به بیماری التهابی روده مبتلا هستند و با دارو های ضد التهابی TNF درمان می شوند، به مراتب کمتر است. مطالعات مختلف اثر سلامت روده بر بیماری های عصبی را تایید نموده اند.

بیماری پارکینسون معمولا با لرزش غیرارادی یک دست شروع می گردد و به تدریج بیشتر اندام ها را درگیر می نماید. عدم تعادل، درد عصبی، بی اختیاری، اختلال خواب، تعریق بیش از حد، افسردگی و اضطراب از دیگر علائم این عارضه است.

علائم اولیه بیماری شامل لرزش بی اختیار در دست، انگشتان دست و چانه، ریز شدن دست خط، کاهش حس بویایی، اختلال خواب و بدخوابی، مشکل در حرکت و راه رفتن و کاهش تعادل، احساس سفتی و کاهش انعطاف پذیری پاها، یبوست، کاهش تن صدا، سرگیجه و غش کردن است. در مجموع می توان گفت این عارضه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است که منجر به آسیب به سلول های عصبی می گردد. این افراد به مرور از شرکت در اجتماع و فعالیت های اجتماعی سر باز می زنند و دچار افسردگی می شوند.

بر اساس گزارش روزنامه ایندیپندنت، معمولا علائم پارکینسون از 50 سالگی نمایان می گردد. البته ممکن است از هر 20 بیمار مبتلا، علائم در یک نفر قبل از 40 سالگی بروز کند. بر اساس بنیاد پارکینسون، مردان 1.5 برابر بیشتر تحت تاثیر این بیماری قرار دارند.

نتایج این مطالعه در نشریه Free Neuropathology منتشر شده است.