جان جیکوب آستور؛ مسافر نگون بخت کشتی تایتانیک

به گزارش دَبی بلاگ، تنها نیم ساعت پس از آن کشتی به کام اقیانوس فرو رفت. مادلین فورس آستور و دو همراهش نجات یافتند. اما آستور همراه با پیشخدمت مخصوصش جان سپردند.

روح اله حاتمی| جان جیکوب آستور چهارم (John Jacob Astor IV) غول تجاری آمریکایی، سرمایه دار، نویسنده و از چهره های شاخص خاندان آستور بود. او در 13 ژوئیه 1864 در راینبک نیویورک متولد شد و در آوریل 1912 در جریان غرق شدن کشتی تایتانیک کشته شد.

او ثروتمندترین مسافر این کشتی بود و با ثروت تقریبی 33/ 2 میلیارد دلار (به ارزش امروز) در زمره ثروتمندترین افراد روزگار خود بود.

پدر جان جیکوب بازرگان و مجموعه داری معروف بود. آستور دانش آموخته دبیرستان سنت پل در کانکورد (مرکز استان نیوهمپشایر آمریکا) بود و بعدتر وارد دانشگاه هاروارد شد. او در دانشگاه با نام جک شناخته می شد. ظاهر زمخت او و این برداشت که او یک دمدمی مزاج بی هدف است یکی از روزنامه های آن موقع را بر آن داشت تا به وی لقب Jack Ass-tor: جک الاغ-سنگلاخی بدهد.

از جمله دستاورد های او باید از سفر به عوالم دیگر یاد کرد که رمانی علمی- تخیلی و درباره زندگی در سال 2000 روی دو سیاره زحل و مشتری بود. آستور چند اختراع هم به نام خود ثبت کرد که از آن میان یک ترمز دوچرخه در 1898و تجزیه نماینده ارتعاشی برای تحصیل گاز از خزه های پوسیده قابل ذکر است. وی بعلاوه در ساخت یک موتور توربین مشارکت داشت.

او هم، چون سایر آستور ها میلیون ها دلار به وسیله سرمایه گذاری در املاک و ساخت وساز به دست آورد. در 1897 وی هتل آستوریا را به اسم عظیم ترین هتل لوکس دنیا در نیویورک و در جنب هتل آلدورف-که مالک آن پسرعمو و رقیب وی، ویلیام آستور بود- ساخت.

این دو هتل بعدتر به مجموعه والدورف-آستوریا معروف شد و پس از واقعه تایتانیک میزبان پژوهشگرانی شد که در باب غرق شدن این کشتی تحقیق می کردند.

او از 1894 تا 1896 به اسم سرهنگ در ستاد نظامی فرماندار نیویورک، لوی پی. مورتون خدمت کرد. اندک زمانی پس از وقوع جنگ میان آمریکا و اسپانیا در 1898، آستور با هزینه شخصی خود یک واحد توپخانه داوطلبانه موسوم به یگان توپخانه آستور ایجاد کرد که در فیلیپین خدمت می کرد.

در می 1898 آستور به درجه نایب سرهنگی در سپاه داوطلبان آمریکا منصوب شد و به اسم افسر ستاد نزد سرلشکر ویلیام شافتر در جریان نبرد سانتیاگو در کوبا حضور داشت و بعدتر به پاس خدماتش به درجه سرهنگی هم رسید. در نوامبر 1898 وی از خدمت داوطلبانه در ارتش مرخص شد.

در دوران جنگ کشتی تفریحی خود را در اختیار دولت آمریکا نهاد. وی در دو فیلم سرکشی رئیس جمهور مک کینلی از اردوگاه ویکاف (1898) و سرهنگ جان جیکوب آستور، افسران ستاد و کهنه سربازان جنگ اسپانیا-آمریکا ظاهر شد. در نتیجه حضور در ارتش به وی مدال مبارزه با اسپانیا اعطا شد و پس از جنگ بیشتر اوقات از وی با اسم سرهنگ آستور یاد می شد.

آستور در 1891 با اوا لوول ویلینگ، یک چهره سرشناس اجتماعی ازدواج کرد و از وی صاحب یک پسر و دختر شد. این زوج در 1909 از هم جدا شدند و در جریان این متارکه آستور اعلام نمود که دوباره ازدواج خواهد نمود.

وی که 47 ساله بود با مادلین تالماج فورسِ 18 ساله ازدواج کرد که خواهر بازرگان و چهره مشهور اجتماعی، کاترین امونز فورس بود. مراسم ازدواج این دو در سالن باله مادر آستور واقع در رودآیلند برگزار گردید و اختلاف سنی 29 ساله میان این دو حرف و حدیث های زیادی برانگیخت.

پس از مراسم این زوج برای ماه عسل راهی اروپا و مصر شدند تا آب ها از آسیاب بیفتد. از جمله آمریکاییان معدودی که در این زمان از آستور دفاع کرد، باید از مارگارت براون یاد کرد. وی در این سفر همراه با آستور و همسرش راهی مصر و فرانسه شد و در کشتی تایتانیک در کنار آن دو حضور یافت.

خانه ییلاقی آستور موسوم به فرن کلیف در شمال راینبک نیویورک در فاصله یک و نیم مایلی رودخانه هودسون واقع بود. این زمین به تدریج به وسیله پدر آستور در قرن نوزدهم خریداری شد و آستور در این کاخ متولد شد. بخشی از کاخ ایتالیایی پدر وی در 1904 به وسیله معمار معروف استنفورد وایت بازسازی شد.

نمای بیرونی خانه همچنان حفظ شد و یک محوطه ورزشی جداگانه به سبک لویی شانزدهم در کنار آن ساخته شد. این پروژه آخرین کار وایت پیش از مرگش بود. این ملک که مساحتی برابر با دویست هزار متر مربع داشت در نهایت به یک تالار عروسی بدل شد. چلسی کلینتون مراسم عروسی خود را در سال 2010 در آنجا برگزار کرد.

در جریان این سفر مادلین فورس آستور باردار شد و آن دو که می خواستند کودکشان در آمریکا به دنیا بیاید در شربور فرانسه در قسمت درجه یک این کشتی به اسم ثروتمندترین مسافران آن سوار شدند. در این سفر پیشخدمت مخصوص آستور، ویکتور رابینز، خدمتکار فورس، روزالی بیدویس و پرستارش کارولین لویس اندرس آنان را همراهی می کردند.

آن دو سگشان با نام کیتی را هم همراهشان داشتند. آستور ها سخت به این حیوان خانگی وابسته بودند و در جریان سفر به مصر که این سگ گم شده بود نزدیک بود با هم دعوا نمایند. کیتی نتوانست از واقعه تایتانیک جان سالم به در برد.

اندک زمانی پس از برخورد کشتی به کوه یخ که موجب غرق شدن آن شد، وکیل نیویورکی ایساک فراونتال مشاهده کرد که کاپیتان اسمیت از آستور خواست تا همسرش را بیدار کند؛ چون ممکن است مجبور شوند سوار قایق های نجات شوند.

آستور همسرش را از برخورد کشتی با کوه یخ مطلع کرد، اما به وی گفت که خطری جدی آنان را تهدید نخواهد نمود. مدت زمانی بعد که مسافران بخش درجه یک سوار بر قایق های نجات می شدند آستور همچنان آرامش خود را حفظ کرد و همراه با خانواده اش در حالی دیده شدند که با اسب های مکانیکی در تالار کشتی بازی می کردند. او گفت: اینجا امن تر از آن قایق های کوچک است.

هنگامی که افسر دوم کشتی به قسمت درجه یک رسید تا افراد را بر چهارمین قایق نجات سوار کند، آستور به همسرش و خدمتکار و پرستار وی یاری کرد تا سوار آن شوند. سپس خواستار آن شد تا از آنجا که همسرش در شرایط حساسی به سر می برد به او بپیوندد.

اما افسر دوم به وی گفت تا زمانی که همه زنان و بچه ها سوار بر قایق نشده اند مردان اجازه چنین کاری نخواهند داشت. پس از آن آستور به افسر گفت: بسیار خوب، به من شماره قایق را بگو تا بتوانم بعدا همسرم را پیدا کنم و افسر به او گفت:

شماره 4. پس از روانه شدن قایق نجات شماره 4، گفته می گردد که آستور در حالی که تنها ایستاده بود دیده شد حال آن که دیگران داشتند کوشش می کردند تا سایر قایق های درهم شکسته را آزاد نمایند. پس از آن او در سکوی فرماندهی به تنهایی دیده شد در حالی که داشت سیگار می کشید.

تنها نیم ساعت پس از آن کشتی به کام اقیانوس فرو رفت. مادلین فورس آستور و دو همراهش نجات یافتند. اما آستور همراه با پیشخدمت مخصوصش جان سپردند.

پس از این واقعه کشتی هایی برای یافتن پیکر های مسافران به منطقه اعزام شدند و از میان 1517 مسافر غرق شده تایتانیک تنها پیکر های 333 تن یافت شد. پیکر آستور را هم کشتی مک کی-بنت در 22 آوریل یافت. آستور در گورستان کلیسای تثلیث در منهتن به خاک سپرده شد. چهار ماه پس از غرق شدن تایتانیک، مادلین آستور نوزاد خود را به دنیا آورد و وی را جان جیکوب جیکی آستور ششم نامید.

69 میلیون دلار از 85 میلیون دلار (برابر با 75/ 1میلیارد دلار به ارزش امروز) دارایی های آستور به پسرش، وینسنت رسید که مشتمل بر خانه ییلاقی وی، فرن کلیف در راینبکِ نیویورک و کشتی تفریحی اش موسوم به نوما بود.

به مادلین فورس آستور هم یکصد هزار دلار به شکل خالص رسید و افزون بر آن وی از عایدی یک صندوق امانی به مبلغ 5 میلیون دلار بهره مند شد. افزون بر آن وی حق استفاده از کاخ نیویورک سیتی و تمام اسباب و اثاثیه آن، کاخ نیوپورت (بیچ وود) و اسباب آن و موارد دیگری مشتمل بر یک لیموزین و پنج اسب مسابقه را - تا زمانی که ازدواج مجدد ننموده باشد - به دست آورد.

دختر آستور به نام اوا (که با مادرش زندگی می کرد) 10 میلیون دلار به دست آورد و جان جیکوب ششم هم پس از رسیدن به 21 سالگی 3 میلیون دلار به میراث برد.

بنا به نوشته والتر لرد، پس از غرق شدن کشتی، روزنامه نیویورک امریکن در 16 آوریل تقریبا تمامی صفحه اول خود را به آستور اختصاص داد و تنها در سرانجام متذکر شد که 1800 فرد دیگر هم ناپدید شده اند. معروفیت آستور به گزارش های اغراق آمیز و غیر اساسی در باب کنش های وی در جریان واقعه تایتانیک دامن زد.

یک داستان می گفت که او لانه سگ های کشتی را باز نموده و سگ ها را-مشتمل بر سگ دوست داشتنی خود، کیتی- آزاد نموده است. شرحی دیگر بیان می داشت که او بر سر یک پسر کلاهی زنانه گذاشته تا به اسم زن شناخته و بتواند سوار بر قایق نجات گردد.

افسانه ای دیگر مدعی بود که پس از برخورد این کشتی با کوه یخ او به شوخی گفته است: من یخ خواستم، اما این چیزی که می بینم مضحک است! این داستان ها در روزنامه ها، مجلات و حتی کتاب هایی که در باب این واقعه بود، چاپ می شدند.

در واقع هیچ یک از این ادعا ها در باب آستور قابل اثبات نیست. وید نوشته است که جوک یخ جعلی به نظر می رسد، زیرا آستور اصلا فرد بذله گویی نبود و این گفته ها ساخته و پرداخته روزنامه نگاران است.

معروفیت آستور باعث شده تا شخصیت وی در رسانه ها، ادبیات و سینما به خصوص در روایت های مرتبط با تایتانیک مدام به تصویر کشیده گردد. بازیگر آلمانی کارل شانباک در فیلم تبلیغاتی نازی ها با نام تایتانیک: 1943 در نقش آستور ظاهر شده است.

ویلیام جان استون هم در فیلم تایتانیک (1953) به جای آستور ایفای نقش نموده است. در نسخه 1997 این فیلم، اما اریک برادن در نقش وی نمایان شد. بازیگر کانادایی الاصل، اسکات هایلندز در مجموعه های تلویزیونی 1996 نقش آستور را ایفا نموده است.

چهره آستور در فیلم اس. اُ. اس تایتانیک: 1979 از سوی دیوید جانسن به تصویر کشیده شده است. مایلز ریچاردسون در مینی مجموعه های تایتانیک 2012 نقش آستور را بازی نموده است.