عکس کرونا هرچه دلخراش تر، بهتر!

به گزارش دَبی بلاگ، هر قدر عکس ها دلخراش تر باشند، می توانند نتیجه بهتری بگیرند. برخی آدم ها به هیچ چیزی اهمیت نمی دهند، از طرفی هم گفته می گردد که تأثیر یک عکس از 2000 کلمه بیشتر است. خود من آدم هایی را دیده ام که به کرونا اهمیت نمی دادند و جدی نمی گرفتند ولی با دیدن فیلم و یا تعدادی عکس متوجه عمق فاجعه شده اند که این ویروس تا چه حد می تواند خطرناک باشد و تأثیر بگذارد.

عکس کرونا هرچه دلخراش تر، بهتر!

علی سامعی ـ نماینده فدراسیون بین المللی هنر عکاسی (فیاپ ) در ایران ـ در مصاحبه با خبرنگاران درباره موضوعاتی همچون رویکرد جشنواره های دنیای عکس در دوران کرونا، عکاسی در این دوران و کوشش عکاسان و تأثیرات کرونا بر عکاسی صحبت کرد. جمله بالا بخشی از صحبتهای اوست و در ادامه مشروح این گفت وگو را می خوانید.

رویکرد جشنواره های عکاسی در دوران کرونا

در ابتدا از سامعی درباره رویکرد برگزاری جشنواره های دنیای عکاسی با وجود ویروس کرونا می پرسیم. او صحبت خود را با شرح درباره گروه های برگزارنماینده جشنواره های عکاسی آغاز می نماید و می گوید: به طور کلی سه گروه جشنواره دنیای عکاسی برگزار می گردد؛ یک سری از جشنواره ها زیر نظر فیاپ یا همان فدراسیون بین المللی هنر عکاسی برگزار می شوند که دستورالعمل های معینی دارند و برای تمامی جزئیات کارهایی که باید انجام گردد، پیش بینی شده است. یک سری از جشنواره ها نیز زیر نظر PSA یا انجمن عکاسی آمریکا هستند که این انجمن بعد از فیاپ بزرگترین مجموعه فعال در حوزه عکاسی هنری در دنیا است؛ البته خیلی از جشنواره ها نیز مشترک هستند و مجوز هر دو را دارند.

او ادامه می دهد: گروه سوم نیز جشنواره هایی است که مجوز این دو تا سازمان را ندارند و خود برگزارنماینده تصمیم می گیرد که جشنواره را به چه روشی برگزار کند؛ مانند جشنواره هایی که در ایران برگزار می شوند که تنها مجوز وزارت ارشاد را دارند.

این عکاس همچنین درباره نحوه برگزاری جشنواره های عکاسی با آغاز شیوع کرونا بیان می نماید: در خصوص جشنواره هایی که زیر نظر فیاپ و PSA هستند، در ابتدای سال میلادی که کرونا شیوع پیدا کرد، بخشنامه ای صادر کردند و تغییراتی که باید تا آخر ماه ژوئن صورت می گرفت را اعلام کردند. پس از دو یا سه ماه که شیوع کرونا همچنان ادامه داشت، بخشنامه ها تا آخر سال 2020 تمدید و مجوز یک سری تغییرات به جشنواره ها داده شد. در شرایط عادی جشنواره هایی که زیر نظر PSA یا فیاپ برگزار می شوند، زمانی که مهلت ثبت نام تمام شد تا 14 روز بعد داوری باید آغاز گردد، پس از 21 روز داوری باید تمام گردد، 10 روز بعد نتایج اعلام گردد و نمایشگاه آن در تاریخی که در مجوز معین شده، برگزار گردد. ولی به دلیل شرایط پیش آمده اجازه به تعویق افتادن داوری ها و نمایشگاه ها صورت گرفت که البته جشنواره باید با تماس با فیاپ، مجوز را می گرفت و به اطلاع شرکت نمایندگان می رساند.

او ادامه می دهد: به عنوان مثال یک جشنواره در شهر پلودیف بلغارستان برگزار می گردد که سال جاری من هم جزو داوران بودم ولی به علت رشد بالای ویروس در ایران قرار شد در بین داوران نباشم و داور دیگری جایگزین گردد. البته سایر داوران از کشورهای همسایه بلغارستان بودند که قرار بود به صورت زمینی به آنجا بفرایند ولی کرونا باعث شد که داوری جشنواره دو ماه به علت بسته بودن مرزها به تعویق بیافتد. همچنین در این مدت خیلی از جشنواره ها مجوز برگزاری نمایشگاه ها را به صورت آنلاین دریافت کردند؛ چون برخی دولت ها اجازه برگزاری نمایشگاه حضوری را در شرایط حاضر نمی دهند. البته برخی از جشنواره ها تا زمانی که بتوانند نمایشگاه فیزیکی داشته باشند، به تعویق افتاده اند.

سامعی می گوید که در سال حدود 600 جشنواره مختلف در کشورهای متفاوت زیر نظر فیاپ برگزار می گردد. فیاپ و PSA اعلام نموده اند که قانون کشورها برای برگزاری جشنواره ها، ارجحیت دارد ولی هر تغییر و تصمیمی که درباره جشنواره صورت می گیرد باید حتما نامه نگاری گردد تا تأییده آن دریافت گردد.

عکاسی از موضوعات ابتدایی در کرونا

آیا از ابتدای کرونا یا در حال حاضر عکاسی نموده اید؟ می گوید: هر سال در بهمن ماه به شمال می رفتم و از پرنده های مهاجر عکاسی می کردم. قبل از کرونا در آبان به مدت یک هفته به فریدون کنار رفتم و یک سری عکس خیلی خوب به ثبت رساندم؛ چون فضا مه آلود بود. البته خیلی ها فکر می نمایند برای عکاسی حیات وحش حتما باید هوا صاف باشد و آسمان آبی! ولی بهترین عکس های حیات وحش را در شرایط بد آب و هوایی می توان به ثبت رساند. در نهایت اینکه بعد از آبان به علت شیوع کرونا و لزوم رعایت قرنطینه جایی برای عکاسی نرفتم. یکی از دوستان تماس گرفته بود که سفر عکاسی نمی روی من هم بیام؟ به او گفتم همه ما در خصوص قطع زنجیره کرونا و رعایت قرنطینه مسوول هستیم بنابراین در خانه بنشین و اگر خیلی دلت برای عکاسی تنگ شده این چالش را انجام بده در خانه ایده هایی را برای عکس دریافت از موضوعات پیش پا افتاده طراحی کن؛ به این صورت که تمام توان خود را برای دریافت عکسی متفاوت از یک سوژه معمولی صرف کن، مانند یک تخم مرغ یا یک قندان! نشان بده که چندمرده حلاجی!

حضور عکاسان ایرانی در جشنواره های آنلاین عکاسی

نماینده فیاپ در ایران درباره حضور عکاسان ایرانی در جشنواره های دنیای که به صورت آنلاین برگزار گردیدند، بیان می نماید: در حال حاضر ثبت نام بیشتر جشنواره ها آنلاین است و بیشتر این پرسش ایجاد می گردد که برگزاری داوری و نمایشگاه به صورت آنلاین باشد یا حضوری. عکاسان ایرانی استعداد خوبی دارند به خصوص نسل جوان که اطلاعات زیادی درباره دنیای دیجیتال دارند، ویرایش را به خوبی می دانند و به نمونه کارهای عکاسان خوب خارجی دسترسی دارند و خیلی خوب پیشرفت نموده اند؛ به همین دلیل هر ماه عکاسان ایرانی پیروزیت هایی را در جشنواره های مختلف کسب می نمایند. البته اگر در سال 600 جشنواره و یا به صورت میانگین هر ماه 50 جشنواره برگزار گردد، در نمایندگی فیاپ در ایران 5 یا 6 تا از این جشنواره ها را بر اساس اعتباری که دارد، کاتالوگی که ارائه می دهد، داوری هایی پیشین و شرایط ثبت نام مناسب با توجه به قیمت دلار، انتخاب می کنیم که عکاسان ایرانی حداقل در یکی از آنها پیروز می شوند.

جشنواره هایی با قیمت مناسب یا رایگان

سامعی در ادامه صحبت هایش درباره هزینه ثبت نام در جشنواره های مختلف عکاسی دنیا بیان می نماید: در ایران، ترکیه یا برخی از کشورهای عربی جشنواره های عکاسی رایگان برگزار می گردد ولی در سایر نقاط دنیا کلیه جشنواره ها هزینه ثبت نام می گیرند؛ زیرا در ایران یا ترکیه، سازمان هایی مانند شهرداری و یا ارگان های دولتی در شرایطی که به یک سری عکس احتیاج داشته باشند، و یا دلایل دیگر مثل اینکه بخواهند سازمان آنها با برگزاری جشنواره دیده گردد، یا یک فعالیت فرهنگی نموده باشند و یا به نوعی برای سازمان خود تبلیغ نمایند، جشنواره های عکاسی برگزار می نمایند.

او ادامه می دهد: ولی در سایر کشورها، به عنوان مثال در جشنواره هایی که در کشورهایی مانند ایتالیا یا فرانسه برگزار می گردد، سازمان غیرمرتبط با هنر مسئول برگزاری جشنواره نیست؛ به همین خاطر همه جشنواره ها برای اینکه بتوانند جشنواره را برگزار نمایند، هزینه ثبت نامی بین 15 تا 35 دلار از شرکت نمایندگان دریافت می نمایند. البته برای آنها هزینه بالایی نیست، چیزی در حد 2 عدد پیتزا یا یک وعده غذا در یک رستوران معمولی، ولی برای ایرانی ها با توجه به نرخ دلار هزینه زیادی است که البته سعی می کنیم جشنواره هایی را انتخاب کنیم که هزینه ثبت نام آنها کمتر باشد تا شرکت نمایندگان بتوانند شرکت نمایند. همچنین یک سری جشنواره رایگان در ترکیه یا کشورهای عربی برگزار می گردد که البته چارچوب های دنیای را رعایت نمی نمایند و با قوانین خودشان پیش می فرایند؛ مثلا ممکن است کاتالوگ ارائه ندهند و یا تعداد پذیرش آنها کمتر باشد. ولی به طور کلی عکاسان ایرانی حتی باوجود این شرایط پیروز هستند و در جشنواره های مطرح پیروزیت کسب می نمایند.

تا به امروز جشنواره های خاصی درباره کرونا نبوده

سامعی درباره برگزاری جشنواره هایی با موضوع کرونا می گوید: تا به امروز جشنواره های خاصی با موضوع کرونا شکل نگرفته است؛ زیرا دنیا هنوز درگیر این موضوع است؛ البته از سال 2021 به بعد جشنواره های بیشتری با این موضوع برگزار خواهد شد.

او اضافه می نماید: البته فیاپ یک جشنواره با موضوع کرونا به صورت رایگان برگزار کرد که یکسری از عکاسان شناخته شده دنیا به آن پیوستند. هدف جشنواره این بود که به ازای هر شرکت نماینده فیاپ مبلغی را از خزانه خود به یک موسسه مبارزه با کرونا پرداخت کند. اسم این جشنواره در خانه می مانیم بود که من هم در آن شرکت کردم و دو تا از کارهایم پذیرفته شد. از طرفی سال جاری در ایران برای ششمین دوره از جشنواره بین المللی عکس سلامت روان، بخشی را به کرونا اختصاص داده ایم که برندگان بخش کووید 19، دو هزار و پانصد یورو جایزه نقدی دریافت خواهند کرد. در مجموع جشنواره 9000 یورو جایزه نقدی خواهد داشت. همچنین کتاب آن نیز با کیفیت 5 ستاره فیاپ چاپ خواهد شد. جشنواره بین المللی عکس سلامت روان با هدف افزایش آگاهی در جامعه و با استفاده از هنر عکاسان ایران ودنیا و به منظور باز آفرینی ارائه موثر موضوعات توسط دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان، با حمایت دفتر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت و با همکاری کلوپ عکس فوکوس، نمایندگی فدراسیون بین المللی هنر عکاسی (فیاپ) در ایران برگزار می گردد. این جشنواره، زیر نظر فدراسیون بین المللی هنر عکاسی (فیاپ) است و عکس های راه یافته به این جشنواره، ضمن ثبت در آرشیوFIAP به نام عکاس، برای دریافت القاب FIAP نیز محاسبه خواهد شد. نماینده ای هم از WHO یا سازمان دنیای بهداشت در هیات داوران حضور خواهد داشت که عکاسان ایرانی می توانند کارهای خود را ارسال نمایند که با توجه به کارهایی که از یک سری عکاسان دیده ام فکر کنم بتوانند پیروز شوند.

کرونا تأثیری در آینده عکاسی خواهد داشت؟

سامعی در پاسخ به سوال بالا می گوید: سوای تأثیرات منفی کرونا بر روحیه افراد و اقتصاد دنیا، من این بحران را به چشم یک فرصت می بینم و به عنوان کسی که تجربه برگزاری و شرکت در جشنواره های مختلف را داشته فکر می کنم کرونا نه تنها نحوه عکاسی و برگزاری جشنواره ها را عوض می نماید، بلکه روش زندگی را در آینده تغییر خواهد داد. نمونه آن همین دورکاری ها است. در خیلی از کشورهای دنیا، مانند شرکت هایی در اروپا یا امریکا کارمندانی در کشورهایی همچون هند یا فیلیپین دارند؛ چون دستمزدهای کمتری پرداخت می نمایند. ما هم می توانیم چنین چیزی را در ایران داشته باشیم و کارمندان یک سری ادارات یا شرکت های مختلف کارهایشان را از خانه خود به صورت دورکاری انجام دهند که ترافیک و آلودگی هوا هم کمتر گردد.

او تصریح می نماید: قرار بود در جشنواره خیام یک سری کارگاه های آموزشی در شهرهای مختلف داشته باشیم که سال قبل چند تا از آنها در شهرهای مختلف برگزار گردید. اکنون به این نتیجه رسیده ایم که باید اینها را به شکل ویدیو فراوری کنیم که در حال حاضر در دست فراوری است تا عکاسان بتوانند در شهرستان ها به آنها دسترسی داشته باشند. یکی از تغییراتی که در این مدت رخ داد لایوهای اینستاگرامی بود که زیاد شد و اساتید، پیشکسوتان و عکاسان تجربیات خود را در این لایوها قرار دادند و خیلی ها توانستند در مناطق مختلف این برنامه ها را ببینند؛ البته بهتر است که این برنامه های زنده اینستاگرامی به صورت ویدیو فراوری گردد و در یک سایت قرار داده گردد تا امکان دسترسی آن تا سال ها برای عکاسان مختلف وجود داشته باشد.

سامعی اضافه می نماید: از طرفی خیلی ها در این مدت نمایشگاه های آنلاین برگزار کردند. تا قبل از کرونا همه نمایشگاه ها در گالری ها و به صورت فیزیکی بود. به یاد دارم در سال 1999 نمایشگاه ورلد پرس فوتو در فرهنگسرای نیاوران برگزار گردید. ما آن موقع در گرگان دانشجو بودیم که یک شب با دوستانمان با اتوبوس به تهران آمدیم، صبح به تهران رسیدیم، نمایشگاه را دیدیم و شب برگشتیم که چند روز وقت ما را گرفت. ولی فضای آنلاین باعث می گردد همان لحظه که یک نمایشگاه افتتاح می گردد، مخاطبان در سراسر دنیا بتوانند آن را ببینید. به نظرم نمایشگاه ها باید کم کم به سمت فضای آنلاین بفرایند، البته کسی منکر مزایای خود نمایشگاه در گالری نیست ولی از طرفی وجود یک فضای آنلاین در کنارش می تواند آینده عکاسی را تحت تأثیر قرار دهد و بار آموزشی را چند برابر کند؛ زیرا هر کدام از این فعالیت ها می تواند در شهرهای مختلف منتشر گردد و بازخورد چند برابر داشته باشد.

این هنرمند در پاسخ به اینکه از این به بعد باید با چه رویکردی از کرونا و تأثیراتش عکاسی گردد؟ شرح می دهد: به نظرم هر چقدر عکس های کرونا دلخراش تر باشند، می توانند نتیجه بهتری داشته باشند، یک سری آدم ها در جامعه به هیچ چیزی اهمیت نمی دهند، از طرفی هم گفته می گردد که تأثیر یک عکس از 2000 کلمه بیشتر است. خود من آدم هایی را دیده ام که به کرونا اهمیت نمی دادند و جدی نمی دریافتد ولی با دیدن فیلم و یا یک تعداد عکس متوجه عمق فاجعه شده اند که این ویروس تا چه حد می تواند خطرناک باشد، بتابراین عکس و فیلم می تواند تأثیر داشته باشد. هر چقدر عکس های دلخراش بیشتری دیده گردد بار آموزشی و پیشگیری خواهد داشت و می تواند باعث گردد مردم بهداشت مرتبط با کرونا و قرنطینه را رعایت نمایند؛ چون ما چه بخواهیم و نخواهیم این ویروس تا سال آینده وجود خواهد داشت. به خصوص اکنون که با آغاز موج دیگری افرادی که قبلا هم کرونا گرفته بودند دوباره مبتلا می شوند و این تصور که اگر یک بار بگیری مصون خواهی بود از بین رفته است.

سامعی ادامه می دهد: من در اوج کرونا به فروشگاه ها یا سوپرمارکت ها برای خرید مایحتاج می رفتم و می دیدم که برخی افراد به صورت خانوادگی و بدون رعایت هیچ یک از پروتکل ها برای خرید آمده اند. چنین افرادی می توانند هم خودشان مبتلا شوند و هم دیگران را هم بیمار نمایند.

چقدر عکاسان ما در دنیا شناخته شده اند؟ او پاسخ می دهد: ژانر عکاسی خبری ایران از قدیم و زمان جنگ ایران و عراق، در دنیا شناخته شده است. ولی عکاسی هنری دارای فضای متفاوتی است و محل ارائه آن کتاب، نمایشگاه یا جشنواره هاست. فضای شرکت در جشنواره های بین المللی برای عکاسان ایرانی به شناخته شدن آنها یاری نموده است. به یاد دارم با داوری از ایرلند صحبت می کردم که برای یک جشنواره داوری نموده بود که عکاسان ایرانی نیز حضور داشتند. او خیلی از کار ایرانی ها تعریف می کرد و می گفت که دوست داشته یک سری از این کارها را در خانه خود نصب کند. معمولا اثری باید خیلی خوب باشد که عکاسان حاضر شوند در کنار کارهای خود در خانه شان داشته باشند.

سامعی ادامه می دهد: از طرفی با حضور عکاسان ایرانی در عرصه دنیای سبک عکاسی، فرهنگ و طبیعت کشور ما به دنیا معرفی شده است. مثلا در مراسم عزاداری حسینی در غرب ایران که به شکل گل اقتصادی برگزار می گردد، وقتی برای عکاسی بروید عکاسانی را از کشورهای همسایه می بینید. خودم از این فضا عکسی را گرفته ام که در یک جشنواره عکاسی در ژاپن پیروز به کسب مدال طلا شد، بعدها در نمایشگاه های کشورهای دیگر دوستان عکاس از من درباره محل آن عکس سوال می پرسیدند و اینکه چگونه می توانند به ایران بیایند که نمونه آن هم سال گذشته عکاسی از عمان برای عکاسی از عاشورا به خرم آباد آمد. سال 96 یک نمایشگاه انفرادی و یک سخنرانی در لوگزامبورگ داشتم که درباره تاریخچه عکاسی در ایران صحبت کردم. در آن سخنرانی تصاویری از طبیعت و جغرافیای ایران نشان دادم؛ چون خیلی ها از ایران تصور یک کشور عرب زبان را دارند به خصوص اینکه اسم ایران به عراق در انگلیسی هم نزدیک است. مثلا عکس یک شتر و بیابان را گذاشتم و بعد هم عکسی از نمک آبرود گذاشتم که در سالن همهمه شد. چون باور نمی کردند که شمال ایران به سرسبزی اروپا باشد. ولی پس از آن عکاسان زیادی درباره شرایط عکاسی و امنیت در ایران سوال کردند که در بین آنها عکاسانی بودند که قبلا به ایران آمده بودند که در این باره شرح می دادند و می گفتند که مسئله ای نیست و می توانید برای سفر به ایران بروید. بنابراین این تعاملات بین المللی عکاسی می تواند منجر به جذب گردشگر شده و در ارائه تصویر واقعی از ایران موثر باشد.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 17 مهر 1400 بروزرسانی: 17 مهر 1400 گردآورنده: dabiblog.ir شناسه مطلب: 11106

به "عکس کرونا هرچه دلخراش تر، بهتر!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "عکس کرونا هرچه دلخراش تر، بهتر!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید