وایکینگ ها چه کسانی بودند و در کدام کشور امروزی سکونت داشتند؟ - دَبی بلاگ

اگر در میان تمام مقاصد مجذوب کننده جهان را برای گذراندن تعطیلات خود انتخاب کردیه اید احتمالا در طول سفر با افسانه ها و کشتی های به جا مانده از وایکینگ ها برخورد خواهید کرد. دزدان دریایی که در عین خونریز بودن بسیار محبوب بوده و امروزه به سوژه ای پرطرفدار برای ساخت فیلم های هیجان انگیز و تاریخی تبدیل شده اند. این دریانوردان شجاع در کدام کشور امروزی سکونت داشته و چرا تا این میزان معروف شده اند؟ در ادامه خواهیم خواند.

معرفی وایکینگ ها

وایکینگ ها در اصل دریانوردانی اهل اسکاندیناوی بودند که بین قرن های هشتم تا یازدهم به وسیله مرزهای دریایی و زمینی به شمال، غرب و مرکز اروپا حمله می کردند. کشتی های بزرگ با ظاهری ترسناک را می توان از نمادهای این قوم دانست. نمادی که بیش از 300 سال ساکنان اروپا را به وحشت انداخته بود. البته نمی توان نادیده گرفت که بسیاری از افراد نیز جذب شجاعت و دلیری مردن و زنان وایکینگ شده بودند. تا جایی که امروزه فیلم و سریال هایی که درباره نبردهای این قبیله ساخته می گردد جز پرطرفدارترین ها هستند. مردم وایکینگ شجاعت، خونریزی، هنر و حتی احساسات شاعرانه را با هم دارند.

نژاد و ریشه وایکینگ ها

منطقه اسکاندیناوی سه کشور سوئد، نروژ و دانمارک را شامل می شد. سه کشوری که به عنوان زادگاه اصلی مردم وایکینگ به شمار می روند. این قوم به زبان نورس باستان صحبت می کردند. طبق شواهد تاریخی نورس ها اصالتا ژرمن های اهل دانمارک بودند که بعدها تعدادی از آن ها به کشورهای سوئد و نروژ رفتند. در بین سال های 800 تا 1050 یعنی نزدیک به 3 دهه جنگجویان وایکینگ در پی یافتن برده و نقره با کشتی های خود به شمال، غرب و مرکز اروپا حمله نموده و رعب و وحشتی واقعی را در سراسر این سرزمین ها ایجاد کردند. این مردم بی باک دریاها را در نوردیده و تا ایسلند، گرینلند و قاره آمریکا نیر پیش رفتند. شاید همین بی باکی است که مردم وایکینگ را در عین خونریز بودن بسیار مجذوب کننده و پرطرفدار نموده است.

هنر کشتی سازی وایکینگ ها

کشتی سازی را می توان از هنرهای اصلی وایکینگ ها دانست که تبحر بسیاری در آن داشتند. کشتی های وایکینگ دو کاربرد تجاری و نظامی داشتند که طراحی هر کدام با توجه به کاربردشان متفاوت بود. کشتی های نظامی طویل اما کم عرض بودند و نکته بسیار جالب اینکه دو سر داشتند. یعنی نیازی به تغییر جهت نداشته و هنگام وزش باد، یخبندان و یا در جنگ به راحتی نغییر مسیر می دانند. این کشتی ها در عین مقاوم بودند وزنی سبک داشتند تا جایی در خشکی نیز به راحتی جا به جا می شدند. امروزه کشتی های وایکینگی را می توان در بعضی از موزه های دریایی اروپا دید.

معماری خانه وایکینگ ها

بیشتر نمونه خانه وایکنگی که با سبک خاص نیز ساخته می شدند در روستاها دیده شده است. این خانه ها با چوب ساخته شده و مستطیل شکل هستند. از ویژگی های این خانه ها می توان به مستطیل شکل بودن آن ها اشاره نمود. در واقع این خانه ها نیز بیشتر شبیه کشتی ساخته می شدند. یک شومینه مستطیلی برای پخت غذا، چند تخت در دور خانه برای خوابیدن و نشستن و یک میز بزرگ با چند صندلی برای غذا خوردن از تزیینات خانه وایکینگ ها هستند. نکته جالب اینکه وایکینگ ها حیوانات خود را جهت در امان ماندن از سرما در بخش انتهایی خانه خود نگه می داشتند. به علت چوبی بودن خانه ها تعمیر آن ها بعد از فصل سرما از کارهای همیشگی وایکینگ ها بود.

شغل اصلی وایکینگ ها

قطعا برایتان جالب است که بدانید مردان و زنان وایکینگ هر دو از حقوق اولیه برخوردار بوده و زنان نیز مانند مردان شغل مخصوص به خود را داشتند. کشاورزی، آهنگری و کشتی سازی از شغل های اصلی مردم وایکینگ بودند اما در کنار تمام این ها وایکینگ ها را می توان مردمی جنگجو که همواره در حال نبرد بودند دانست. دختران وایکینگ نیز به کارهایی از همین قبیل و بعلاوه تهیه غذا، دوخت لباس و دامداری مشغول بودند. بعضی از آن ها نیز در کنار مردان فنون مبارزه آموخته و در جنگ ها شرکت می کردند. بنابراین شغل اصلی وایکینگ ها را می توان مبارزه دانست. همگی آن ها نیز در این زمینه تبحر داشتند.

غذاهای وایکینگ ها

مردم وایکینگ از گوشت شکار پخته برای غذا استفاده می کردند. گوزن شمالی و ماهی از شکارهای اصلی این مردم بودند. البته به لیل سفرهای مکرر با کشتی بیشتر از گوشت ماهی تغذیه می کردند. شاید به همین علت است که بیشتر آن ها اندام های ورزیده داشتند. مردم وایکینگ در کنار گوشت از سبزیجات نیز برای وعده های غذایی استفاده می کردند. زنان وایکینگ گوشت شکار را بر روی شومینه پخت و سرو می کردند. مردم این قوم به روابط خانوادگی بسیار اهمیت داده و در صورتی که در جنگ نبودند غذا را دور میز و همراه با خانواده و دوستان خود میل می کردند.

اعتقادات و باورهای وایکینگ ها

وایکینگ ها خدایان متعدد داشتند اما بزرگترین و پرطرفدارترین آن ها خدای اودین نام داشت. آن ها به زندگی پس از مرگ اعتقاد داشته و باور داشتند که مرگ خاتمه زندگی نیست. مردم وایکینگ مردن در جنگ را افتخار دانسته و باور داشتند که مردگان به والهالا می پیوندند. از این رو همراه مردگان خود شمشیر، طلا و اشیا ارزشمند را دفن می کردند. البته بعضی از آن ها نیز جسد فرد کشته شده را همراه با وسایل ارزشمند در کشتی گذاشته، آتش زده و روانه دریا می کردند. روح این مردگان به والهالا رفته و تا ابد به خوش گذرانی مشغول است. برای مردم وایکینگ نرفتن به والهالا تنبیه و مانند رفتن به جهنم بود.

توجه به بهداشت فردی در وایکینگ ها

شاید عجیب ترین نکته ای که در وایکینگ ها وجود داشت رعایت بهداشت در میان این مردم وخشی بود. اشیا کشف شده از محل زندگی این قوم به وضوح نشان می دهد آن ها از شانه و مسواک استفاده می کردند. بعلاوه طبق روایت های ذکر شده مردان و زنان وایکینگ هفته ای یک بار در چشمه های آب گرم خود را شستشو می دادند. این بازه زمانی شستشو برای آن دوران بسیار تعجب آور است. با این توصیفات توجه به بهداشت فردی در میان وایکینگ ها اهمیت ویژه ای داشته است. زنان وایکینگ نیز برای شانه کردن موهای خود از شانه استفاده می کردند.

وایکینگ ها و اسکی

کلمه اسکی از اسکاندیناوی گرفته شده و نقشی مهم در زندگی مردم وایکینگ داشته است. درواقع نفس اسکی گردن از کشور چین گرفته شده بود اما مردم وایکینگ آن را در اروپا و غرب محبوب کردند. در واقع این قوم هم برای سرگرمی و هم برای کارهای روزمره از اسکی استفاده می کردند. نکته جالب اینکه قدمت چوب های اسکی پیدا شده در اسکاندیناوی به بیش از 1000 سال پیش می رسد. قطعا علاقه داشتن و استفاده کردن از اسکی به وسیله مردمی که بیشتر دریانورد بوده اند بسیار عجیب به نظر می رسد.

حقایقی درباره وایکینگ ها

در انتهای مطلب حقایق جالب در خصوص وایکینگ ها را آنالیز می کنیم:

• اشراف زاده های بایکینگی بور بودن را نشانه اصالت دانسته و اغلب موها و ریش های خود را با صابون های مخصوص شستشو داده تا بی رنگ شوند.
• بیشتر وایکینگ ها مرده های خود را همراه با لوازم ارزشمند در کشتی دفن می کردند چرا که به اعتقاد آن ها جریان آب زودتر روح مردگان را به والهالا می رساند.
• گرفتن مردان و زنان در جنگ ها به بردگی و فروش آن ها در بازارهای خاورمیانه و اروپا یک منبع عایدی و نوعی تجارت برای وایکینگ ها به شمار می آمد.
• زنان وایکینگ از حقوق اولیه مانند حق ارث، جنگیدن در کنار مردان و مدیریت کارهای خانه در زمان رفتن همسرشان به جنگ برخوردار بودند.
• مهمترین رهبر وایکینگ ها آیوار بی استخوان (Ivarr the Boneless)، پسر راگنار لودبروک جنگجویی مشهور و یکی از رهبران ارتش بزرگ هیتن بود.

سوالات متداول

5 حقیقت جالب در خصوص وایکینگ ها کدام ها هستند؟

وایکینگ ها کلاه ایمنی شاخدار به سر نمی کردند، وایکینگ ها به علت بهداشت عالی خود معروف بودند، وایکینگ ها از مایع منحصر به فردی برای ایجاد آتش استفاده می کردند، وایکینگ ها مردگان خود را در قایق دفن می کردند، وایکینگ ها در کار تجارت برده فعال بودند، زنان وایکینگ از بعضی حقوق اولیه برخوردار بودند.

وایکینگ ها چگونه زندگی می کردند؟

وایکینگ ها عمدتاً به سبک زندگی عشایری عادت داشتند. با این حال زمانی که وایکینگ ها برای مدت کوتاه یا طولانی در شهرها و مزارع مستقر شدند، خانه هایی ساختند که اغلب به آنها خانه های بلند می گویند.

وایکینگ ها چه می خوردند؟

گوشت، ماهی، سبزیجات، غلات و فرآورده های شیر همگی بخش مهمی از رژیم غذایی مردم وایکینگ بود.