ورزش باید وزیر آینده را پرورش دهد، حسرت هایی که تمامی ندارد
به گزارش دَبی بلاگ، به گزارش خبرنگاران، آنچه از تصمیم کنندگان مجلس در رای اعتماد ندادن به مسعود سلطانی فر برداشت می شود این است که آنها به جای اینکه دیدگاه یک فرد به عنوان وزیر در مورد ورزش را بدانند، بیشتر به این توجه می کنند که او دارای چه سلایق و گرایش سیاسی است. اگر او از نظر گرایش های سیاسی با تفکرات آنها همخوانی داشت و با وی مشکل ریشه ای نداشتند، به او رای اعتماد می دهند اگر هم اینطور نبود، حتی اگر در حوزه معرفی شده دارای تخصص هم بود، بازهم تاییدش نخواهند کرد.
این اتفاق در مورد مسعود سلطانی فر رخ داد و با وجود اینکه او از همه روسای قبلی سازمان تربیت بدنی و محمد عباسی به عنوان اولین وزیر ورزش و جوانان سابقه و اطلاعات بیشتری از ورزش داشت و دغدغه های جامعه ورزش را به خوبی می دانست و مطالعات خوبی در این زمینه داشت، رای اعتماد نگرفت تا ورزش دوباره به عنوان اولویت های کم اهمیت مسئولان به دست سرپرست سپرده شود و در شرایطی که رویدادهای حساسی را پیش رو دارد، چند ماه دیگر از بهترین زمانش را هدر دهد.
معرفی سیدرضا صالحی امیری به عنوان یک چهره فرهنگی قابل احترام است اما وقتی به صحبت های دوران انتخابات حسن روحانی برگردیم که تاکید می کرد در کابینه اش از نیروی متخصص استفاده خواهد کرد، این انتخاب را کمی دور از وعده های داده شده می بینیم که نمی تواند خیلی هم قابل احترام باشد. صالحی امیری هر چند در حوزه فرهنگی فردی کاربلد باشد اما در حوزه ورزش مثل همه مسئولان قبلی کم اطلاع و شاید هم بی اطلاع باشد. او هیچ سابقه ورزشی ندارد و ظاهرا حالا وظیفه ورزش است که ایشان را در جریان امور قرار دهد و باعث رشد و افزایش اطلاعاتش شود و البته حسرت ورزشی ها برای انتخاب یک فرد ورزشی و کاربلد در این حوزه همچنان باقی بماند.
با اوضاعی که ورزش دارد و به خاطر مسائل اقتصادی جثه اش هر روز ضعیف تر و نحیف تر از قبل می شود، حالا صالحی امیری باید دو کار بزرگ را انجام دهد. اول اینکه خودش را در راستا و جریان اتفاقات ورزش قرار دهد تا به مرور زمان آشنایی و شناخت کاملی با این حوزه پیدا کند که البته این روند چندماه و حتی چند سالی طول خواهد کشید. دوم اینکه مسائل اقتصادی ورزش را حل نماید که با توجه به شرایط اقتصادی که بر اوضاع کشور حاکم است به نظر می رسد مورد دوم از اول بسیار سخت تر است و دسترسی به آن مشکل تر.
با این حال هر چند نمی خواهیم شرایط را کاملا تاریک و سیاه ببینیم اما وقتی واقعیت را پیش رویمان ترسیم کنیم، خواهیم دید که ورزش در خطر ناکامی بزرگی واقع شده است. بازی های آسیایی اینچئون کره جنوبی یک سال دیگر برگزار خواهد شد و در شرایطی که ایران در بازی های آسیایی گوانجو نتایج قابل قبولی گرفت، بعید به نظر می رسد که با وضعیت موجود بتوان به تکرار همان نتایج امیدوار بود. ضمن اینکه المپیک 2016 برزیل هم چندان دور نیست و تکرار نتایج المپیک لندن هم کار سختی خواهد بود.
منبع: خبرگزاری مهرdorezamin.com: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور لحظه آخری، تور ارزان، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه
kurdeblog.ir: مجله سرگرمی و گردشگری