وقتی بازار محمد انصاری ها خریدار ندارد، قرارداد قلدر های اینستاگرام به روی چشم! - دَبی بلاگ

گروه ورزشی دانشجو - طی روزها و هفته های اخیر شاهد بودیم که بعضی از بازیکنان لیگ برتر به ویژه استقلال و پرسپولیس با تکیه بر محبوبیتی که نزد شبکه های اجتماعی برای خودشان بدست آورده اند باشگاه های شان را اسیر بازی خود قرار داده اند. از یکسو سرمربی نسبت به تمدید و حفظ بازیکن اصرار دارد، از سویی مردم و خیل میلیونی طرفداران هر دو باشگاه اصرار می نمایند که آنها را از دست ندهند و از سوی دیگر با ارقامی از طرف بازیکنان روبرو هستند که باشگاه قادر به پرداخت آنها نیست.

بن بستی که امروز مدیران دو باشگاه سرخابی تهران در انتهای آن به دیوارش ناخن می کشند ساخته و پرداخته نبود فرهنگ لازم برای استفاده از ابزار اینترنتی مانند اینستاگرام است. در واقع هر بازیکنی که فالوور بیشتری داشته باشد یا اینستای قوی تری دارد می تواند بیشتر برای باشگاهش گربه رقصانی می نماید. در حالی که مشابه این بازیکنان در جای جای فوتبال ایران به تعداد زیادی یافت می شوند و جایی برای ناز کردن چنین به ظاهر ستاره هایی باقی نمی ماند که بخواهند باشگاه های بزرگی مانند پرسپولیس و استقلال را تحت فشار بگذارند.

کاری که بعضا شاهد بودیم در این مدت شجاع خلیل زاده، بشار رسن یا علی کریمی به وسیله استوری گذاشتن یا انتشار پست به آن اقدام ورزیدند. یکروز کنعانی زادگان با لایو گذاشتن در همان اینستا باشگاه استقلال را تهدید می نماید و از همین طریق بدون شکایت به ای اف سی و یا کمیته انضباطی می تواند به حق و حقوق معوقه اش از چند فصل پیش برسد.

بازی با احساسات طرفداران و انتشار یک متن دلبرانه برای متعصبین به رنگ آبی یا قرمز از یکسو موجب می گردد گروهی نوجوان احساسی را علیه باشگاه شورانده و تجمعاتی مانند حضور طرفداران هر دو تیم سرخابی مقابل مجلس شورای اسلامی را پدید بیاورند و از سویی باشگاه را در منگنه قرار می دهد که برای بازیکنی با ارزش دو تا سه میلیارد، بیش از 10 میلیارد تومان هزینه کند! تازه این مبلغ برای یک بازیکن است. مبلغی که می توان با صرف نیمی از آن در آموزشگاه هر دو باشگاه سونامی بازیکن ایجاد کرد.

در این بین حق عده ای از بازیکنان هم خورده می گردد. آنهایی که اهل حاشیه نیستند و سرشان به کار خودشان است با تعداد فالوور به مراتب کمتر اینستایی هرگز نمی توانند خواسته به حق خودشان را بیان نمایند و تنها قربانیان فصل جابجایی محسوب می شوند. کسانی که حتی جرأت نمی نمایند تقاضای 20 درصد اضافه دستمزد سالیانه شان را مطرح نمایند! این روزها در باشگاه پرسپولیس شاهد چنین رفتارهایی با محمد انصاری هستیم. در این حد که با یک بار گله گذاری نسبت به سطح قراردادش نسبت به دیگر بازیکنان، یحیی گل محمدی عذرش را خواسته و گفته دنبال تیم باش.

شرایط فوتبال ایران در این عصر، مستقیماً به تعداد طرفداران بازیکنان یا سرمربیان در فضای اینستاگرام مربوط است. هر کس پرحاشیه تر و پرسروصداتر قراردادش بیشتر و محبوبیتش فراتر و هر کس بی حاشیه تر و کم سروصداتر ته صف قراردادها و دریافتی از باشگاه! در حالی که بازیکنان و ستاره های بین المللی با فالوورهای چند ده میلیونی طبق اصول حرفه ای خواهان دستمزد بیشتر شده و باشگاه های واقعا حرفه ای، در شرایطی با اعداد سرسام آور مورد نظر آنها توافق می نمایند که بدانند از محل تبلیغات و یا در اختیار داشتن فلان ستاره می توانند دو تا سه برابر هزینه صرف شده برای بازیکن را بدست بیاورند نه مثل ایران که نه قانون حق انتشار رعایت می گردد و نه ساز و کاری برای دریافت حق پخش تلویزیونی وجود دارد.