کاسبی اجباری در فوتبال با فراوری پُفک! - دَبی بلاگ

منتهی قبل از او محمد رویانیان و علی فتح الله زاده هم این آرزو و برنامه ها را در سر داشتند. حتی نوشابه انرژی زا و ادکلن و محصولات خاصی را با برند پرسپولیس و استقلال فراوری کردند، اما پروژه آن ها با شکست همراه شد. ولی آیا به خاطر داشتن این فکر و مطرح کردن برنامه های اقتصادی باید به مدیرعامل استقلال خُرده و حتی حرف هایش را به سُخره گرفت؟ احمد سعادتمند بعد از به بن بست رسیدن پیرامون پروژه های اقتصادی چه شد که به فکر این راه های درآمدزایی افتاد؟ آنالیز سیستم اقتصادی پر از ایراد فوتبال ایران و راه و روش درآمدزایی در فوتبال جهان، به خوبی نشان می دهد که این مدیر هیچ راه دیگری برای ایجاد تحول ندارد. در غیر این صورت نامش به فهرست مدیران ناکام قبلی که در این باشگاه ها فعالیت کردند، اضافه می گردد.

همکاری با اسپانسر های اقتصادی

یکی از راه های اصلی درآمدزایی در باشگاه های ورزشی کسب حامی و اسپانسر های اقتصادی است. باشگاه ها با جذب حامی اقتصادی، موقعیت های تبلیغاتی به وجود آمده توسط خود را به شرکت های اقتصادی طرف قرارداد ارایه می دهند و مبلغ قابل توجهی برای پوشش هزینه های خود به دست می آورند. میزان درآمد و عظیمی این قرارداد ها هم به صندلی مردمی و عظیمی باشگاه ها ارتباط مستقیم دارد. یک باشگاه معمولا می تواند به تعداد دلخواه حامی و اسپانسر داشته باشد، اما معمولا در تمام جهان باشگاه ها یک حامی اقتصادی اصلی و چند حامی جزئی دارند. پرسپولیس و استقلال هم در سال های اخیر بخش عمده درآمدزایی خود را به وسیله سامانه های پیامکی اپراتور های تلفن همراه و مشارکت طرفداری در این زمینه به دست آورده اند و البته برای انجام تمام کار های اقتصادی با یک کارگزار اقتصادی هم قرارداد امضا نموده اند تا کار درآمدزایی را برای آن ها انجام بدهد.

بلیت فروشی با هزینه اندک

بلیت فروشی مسابقات یکی دیگر از روش های قدیمی درآمدزایی در اقتصاد فوتبال به حساب می آید. میزان درآمد بلیت فروشی البته به موقعیت تیم درجدول و موفقیت های طول فصل، زمان بندی برگزاری مسابقات برای حضور جمعیت در ورزشگاه و عوامل این چنینی ارتباط مستقیم دارد؛ یعنی اگر باشگاهی در موقعیت پرسپولیس و استقلال دوران موفقی داشته باشد و در کورس قهرمانی باشد، آن وقت طرفداران حضور چشمگیری در ورزشگاه پیدا می نمایند و موقعیت خوبی برای درآمدزایی ایجاد خواهد شد. فرض بگیرد که در یک فصل باشگاهی 20 بازی خانگی با میانگین حضور 50 هزار تماشاگر برگزار کند. اگر قیمت بلیت را میانگین 10 هزار تومان درنظر بگیریم، آن وقت 10 میلیارد تومان از محل بلیت فروشی مسابقات فصل عاید باشگاه می گردد که رقم قابل توجهی در ایران به حساب می آید. در ایران البته درآمد بلیت فروشی باشگاه ها در سال های اخیر به هیچ عنوان شفاف نبوده و همیشه با بحران و جنجال و چالش های حقوقی همراه بوده است و این وضع ادامه دارد و درآمد باشگاه ها به خاطر سیستم بلیت فروشی و زمان بندی برگزاری بازی ها و مسائل دیگر به این رقم نزدیک هم نیست.

حق پخش همچنان روی هوا

مهم ترین رکن اقتصادی جهانی فوتبال و هر ورزش دیگری، اما به فروش سیگنال پخش مستقیم و غیرمستقیم رقابت ها به شبکه های تلویزیونی و... اختصاص دارد. در همه جای جهان فدراسیون ها و اتحادیه ها امتیاز پخش مسابقات را به شرکت ها می فروشند و از این راه حداقل 70 درصد درآمد اصلی یک باشگاه در یک سال با قرارداد هایی نجومی و قابل توجه تأمین می گردد. در ایران، اما امتیاز پخش تمام ملاقات های ورزشی در انحصار مطلق صداوسیماست که بابت پخش بازی ها هیچ مبلغی را به باشگاه ها پرداخت نمی نماید که این پرونده عظیم ترین معضل ورزش و فوتبال کشور در سال های اخیر بوده است، به ویژه برای پرسپولیس و استقلال که تمام مسابقات آن ها از صداوسیما پخش می گردد. جالب اینجاست که رسانه ملی از محل درآمدزایی تبلیغاتی حاشیه پخش مسابقات فوتبال هم پولی به فوتبال و این باشگاه ها نمی دهد. پس جامعه ورزش از 70 درصد درآمد اصلی خود محروم و همین مسأله باعث ورشکستگی و سیستم اقتصاد ناکارآمد ورزش ایران شده است.

دردسر نبودِ حق انتشار

فروش پیراهن های ورزشی باشگاه ها به طرفداران یکی از مهم ترین مواردی است که باشگاه ها باید توجه زیادی به آن داشته باشند و در همه جای جهان باشگاه های عظیم پرطرفدار درآمد هنگفتی از آن به دست می آورند. حسابش را بکنید؛ باشگاه های پرسپولیس و استقلال از اسپانسر البسه خود بخواهند لباس های درجه دو با قیمت کمتر را برای فروش به طرفداران فراوری نمایند و در فروشگاه های تحت نظر باشگاه این لباس ها به فروش برسد. اگر قیمت هر پیراهن را 100 هزار تومان درنظر بگیریم و تنها 2میلیون نفر از طرفداران میلیونی سرخابی ها اقدام به خرید لباس بنمایند، آن وقت درآمد 200 میلیارد تومانی عاید باشگاه می گردد. منتهی رعایت نکردن قانون حق انتشار در ایران و سوءاستفاده از برند باشگاه توسط فراوری نماینده های خصوصی و رسیدگی نکردن حقوقی به این معضل باعث شده که باشگاه ها نگاه قابل توجهی به این سیستم بسیار مهم درآمدزایی نداشته باشد. آن ها حتی اگر به دو میلیون طرفدار خود لباس 50 هزار تومانی هم بفروشند، درآمد 100 میلیارد تومانی به دست می آورند که بیشتر از بودجه مورد احتیاج آن ها برای بستن یک تیم پرستاره است.

فروش محصولات مختلف با برند و آرم باشگاه به طرفداران هم دیگر راه درآمدزایی به حساب می آید. باشگاه ها می توانند در شهر های پرجمعیت فروشگاه های اختصاصی داشته باشند و لوازم مختلف مثل توپ، کفش، کیف، ساعت، قاب موبایل، مداد، اتوماتیک، شال، پرچم، کلاه و... هم با برند تیم به طرفداران بفروشند. یک سیستم اقتصاد قدرتمند با برنامه ریزی و پیگیری درست می تواند درآمد قابل توجه اقتصادی برای باشگاه در کنار راه اندازی مدارس فوتبال حرفه ای و آموزشگاه به ارمغان بیاورد، منتهی آموزشگاه های فوتبال ایران سال های سال است که از بازیکن سازی فاصله گرفته اند و سرخابی ها عملا ستاره ای پرورش نمی دهند که بتوانند از فروش آن ها درآمدزایی قابل توجه داشته باشند یا از فوتبالیست های پرورش یافته خودشان استفاده نمایند.

درآمد ناچیز از تبلیغات محیطی

حالا درچنین سیستم اقتصادی بیماری راه چاره فردی که مدیریت یکی از باشگاه های استقلال و پرسپولیس را برعهده می گیرد، چیست؟ قرارداد تبلیغات محیطی توسط سازمان لیگ منعقد می گردد و با تمام اسپانسر ها کار به دادگاه کشیده و عملا پولی عاید باشگاه نمی گردد. صداوسیما هم که برای پخش تلویزیونی پول نمی دهد و باشگاه ها اجازه ندارند با تلویزیون های اینترنتی و خارجی قرارداد امضا نمایند. قانون حق انتشار هم درکشور رعایت نمی گردد و درست کردن این راستا برای درآمدزایی و ایجاد یک فرهنگ طرفداری- اقتصادی عظیم زمان بر است. دولت هم طبق قوانین مصوب مجلس اجازه پرداخت یک ریال بودجه به پرسپولیس و استقلال را ندارد. در چنین فضایی یک مدیر مجبور می گردد که سراغ ایده های کوچک برود تا برای باشگاه درآمد کسب کند.

اقدامات حاشیه ای نتیجه می دهد

حال اینکه این ایده های اقتصادی اجرایی می گردد و برای استقلال درآمد اقتصادی قابل توجه کسب می نماید یا خیر، سوالی است که گذر زمان جواب آن را تعیین می نماید. منتهی برای فرار از این بن بست عظیم، هر ایده اقتصادی می تواند خوب باشد و راهگشا. منتهی اگر فکر اجرایی و سیستم اجرایی بدون ایراد و ابهامی پشت آن باشد، تمام فعالیت ها شفاف و با گزارش کامل جزئیات همراه باشد تا طرفداران هم به برنامه های اقتصادی باشگاه اعتماد نمایند و در آن مشارکت داشته باشند. طرفدار اگر بداند پول این پروژه ها به جیب دلال و افراد سودجو نمی رود و برای تیم هزینه می گردد، آن وقت با این ایده های عظیم می توان قدم های عظیم تری در فوتبال برداشت.

پریها: پریها، اخبار، سرگرمی، ورزش، فال، پزشکی، سینما، هنر، گردشگری

مجله سرگرمی: مجله سرگرمی و تفریحی