آیا دانشکده های هنر مروج الگو های غربی صنایع دستی هستند؟ - دَبی بلاگ

به گزارش خبرنگار اخیرا شاهد ابراز نگرانی برخی از کارشناسان و صاحبنظران عرصه صنایع دستی و هنر های سنتی نسبت به فراموش شدن برخی از رشته های صنایع دستی کشورمان بودیم. آن ها عقیده دارند که دانشکده هایی که رشته های صنایع دستی را در قالب رشته دانشگاهی به دانشجویان تدریس می نمایند آنچنان که باید و شاید به رشته های در حال فراموشی یا فراموش شده صنایع دستی توجه نمی نمایند و بیشتر الگو های غربی را آموزش می دهند.در این خصوص با چند کارشناس مصاحبه کردیم که در ادامه می خوانید: مرضیه ترکمانیان، سرپرست دفتر توسعه و ترویج معاونت صنایع دستی و هنر های سنتی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در مصاحبه با خبرنگاران گفت:اگرچه برخی از کارشناسان و صاحب نظران صنایع دستی کشور معتقد هستند که دانشگاه هایی که رشته های صنایع دستی را در میان رشته های تعریف شده خود گنجانده اند بیشتر الگو های غربی را رواج می دهند و توجه کمتری به رشته های در حال فراموشی صنایع دستی کشورمان می نمایند اما استاد نمیتواند برحسب سلیقه خودش موضوعی را تدریس کند و به هر حال باید تابع سرفصل درسی باشد که برای او مشخص شده است.

وی اضافه کرد:رشته های صنایع دستی دانشکده های هنر از 8 کارگاه تشکیل شده است که 1 یا 2 مورد آن ها کارگاه تخصصی است البته ممکن است که دانشجو را در بحث طراحی آزاد بگذارند اما اصول فنی، تکنیک ها، روش ساخت و ... مسلما با تأکید بر هنر ایرانی آموزش داده می شوند.

سرپرست دفتر توسعه و ترویج معاونت صنایع دستی و هنر های سنتی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اظهار کرد:من خیلی بعید می دانم که الگو های غربی، شخصی و فردی در دانشکده های هنر آموزش داده و ترویج شوند.

ناهید رحمانپور، مدیر گروه صنایع دستی دانشکده هنر دانشگاه الزهرا نیز در همین خصوص به ما گفت:در دانشگاه الزهرا استادانی هستند که در رشته های صنایع دستی کاملا سنتی کار می نمایند البته برخی از استادان نیز ترکیب سنتی و مدرنیزه کار می نمایند. ما می دانیم که صنایع دستی یک هنر زنده است و هنر مرد ه ای نیست که بگوییم در قدیم بوده و امروز به طور مداوم باید تکرار گردد.

وی اضافه کرد:صنایع دستی با آمدن حاکمیت ها و دوره های مختلف رشد نموده و بالندگی داشته است زیرا در حقیقت صنایع دستی محصول زمان خودش است و این که ما بخواهیم گذشته را عینا تکرار کنیم و چیزی را به آن اضافه نکنیم به مثابه آن است که خودمان صنایع دستی را بکشیم، زیرا به هر حال تکرار، خستگی و ملال می آورد البته این دلیل بر آن نمی گردد که گذشته را فراموش کنیم یا آن را اصلا تکرار نکنیم.

رحمانپور گفت:بخشی از وظیفه ما حفظ میراث فرهنگی است، اما بخش دیگری از وظیفه ما این است که محصول و صنایع دستی زمان خودمان را ارائه بدهیم و تکرار گذشتگان نباشیم تا اگر در صد سال آینده صنایع دستی زمان ما را آنالیز کردند، نگویند در این دور کپی های ضعیفی از آثار گذشتگان ارائه شد.

وی در خصوص بهره گیری از تکنیک های غربی نیز گفت: اگر نتوانیم این تکنیک ها را بومی کنیم، که بسیار اتفاق ناخوشایندی است یعنی تقلید بد است، اما الهام دریافت و بهره دریافت مسئله ای ندارد. ما کوشش می کنیم به همین منظور صنایع دستی مناطق مختلف کشور را با سبک زندگی امروزی منطبق نموده و وارد زندگی مردم نموده و احیا کنیم.