راز دست هایی که 3500 سال پیش قطع شدند
به گزارش دَبی بلاگ، در سال 2011 در منطقۀ تل الضبعه مصر، 12 دست راستِ قطع شده در محوطۀ یک قصر باستانی کشف شد که متعلق به حدود 3500 سال قبل بودند. حالا مطالعه جدیدی که در مجله اِسپرینگِر منتشر شده، این دست ها را از منظر استخوان شناسی آنالیز نموده و نتایج تازه ای را مطرح نموده است.
خبرنگاران | این دستان راست قطع شده به وسیله باستان شناسان در سه گودال در حیاط کاخ هیکسوس در تِل الضبعه در شمال شرقی مصر کشف شدند. قدمت این کاخ به سلسله پانزدهم (1530-1640 پیش از میلاد) بازمی گردد. در آن دوران، مصر علیا و سفلی تا القوصیة تحت حاکمیت شاهان هیکسوس بود، به عبارت دیگر، نخستین دوره ای که در آن، مصر تحت سلطۀ حاکمان خارجی قرار داشت.
به گزارش خبرنگاران ، اگرچه سنت قرار دادن دستان قطع شده در کتیبه های مقبره ها و حجاری های برجسته معابد از پادشاهی تازه به بعد مستند شده است، اما این مطالعۀ تازه نخستین نمونه از یک تحلیل استخوان شناسی در مورد این دست ها با استفاده از شواهد فیزیکی است. آنالیز ها نشان دادند که دست ها متعلق به 12 بزرگسال هستند (11 مرد و احتمالاً یک زن). زمانی که بخش های متصل ساعد جدا شده اند، دست ها با انگشتان از هم جدا شده و در اصل در طرفین رو به کف دست، درون گودال ها قرار گرفتند.
قرارگیری دست ها از ناحیۀ کف دست با انگشتان از هم باز شده، هم می تواند نتیجۀ فرایندهای طبیعی باشد و هم ممکن است تعمدا اجرا شده باشد. از میان تمام دست های پیداشده، تنها شش دست، استخوان های مچ مبدا داشتند و هیچ نشانی از بریدگی با برداشتن بافت نرم روی آنها وجود نداشت. از آنجا که هیچ تکه ای از استخوان های ساعد درون گودال ها یافت نشد، میتوان نتیجه گرفت که این دست ها عمداً از قسمت ساعد جدا شده بودند.
یک راه جدا کردن دست ها برش دادن آن ها به وسیله مفصل و سپس برش از پهنای تاندون های مفصل مچ است. اگر این کار به درستی انجام گردد، هیچ نشانه روشنی روی استخوان به جای نمی گذارد. با این حال، اگر ناشیانه انجام گردد، نشانه های بریدگی قابل رویت خواهد بود.
بریدن اندام افراد بدون توجه به بقاء آن ها معمولاً با قطع بازو در هر موقعیت آناتومی انجام می گردد. این روش سریع تر و آسان تر است، اما بخش پایینی بازو را متصل به دست نگه می دارد. اگر این حدس در مورد دست های یافت شده صحت داشته باشد، کسانی که آن ها را پیشکش کردند یا مسئولان برگزاری این مراسم، آنقدر به این موضوع اهمیت میدادند که با دقت بخش های پایینی بازو را جدا نموده اند.
سناریوی این داستان هرچه که باشد، این احتمال وجود دارد که دست ها زمان قرار دادن شدن درون گودال، هنوز نرم و انعطاف پذیر بودند. این به آن معناست که این دست ها قبل از شروع سفت شدن مفاصل و ماهیچه های بدن پس از مرگ درون گودال قرار داده شدند. سفت شدگی دست ها معمولاً 6 تا 8 ساعت پس از مرگ شروع می گردد. بنابراین، محتمل است این افراد در زمان حیات حین اندام شان بریده شده باشد.
(یکی از گودال های محل کشف دست ها)
بر اساس این مطالعه: تحلیل های استخوان شناسی و بیولوژیکی صورت گرفته روی استخوان ها اطلاعاتی را در مورد عمل قطع عضو و آماده سازی این اجزاء، همین طور درباره خود افرادی که این دست ها متعلق به آنهاست، در اختیار ما قرار دادند.
امکان شناسایی گروه قومی یا فرهنگی که این دست ها متعلق به آنهاست غیرممکن است، اما این باور وجود دارد که سنت قطع دست راست دشمنان به وسیله فرمانروایان هیکسوس 50 تا 80 سال پیش از ظهور کتیبه ها و تصاویر مربوط به این سنت، به مصریان معرفی شده باشد. مصریان باستان در دوران سلطنت شاه آهمسه این روش را اتخاذ کردند. شواهد این امر، تصویر انبوهی از دست ها در معبد او در آبیدوس است.
قرارگیری، کنترل و چیدمان بالقوه دست های قطع شده مدرکی است علیه این نظریه که این رسوم به عنوان تدابیر تنبیهی اجرا می شدند. وقتی از دریچه فرارشته ای به این یافته نگاه کنیم و منابع باستان شناسی و تاریخی را در نظر بگیریم، داده های زیست باستان شناسی بدست آمده نشان می دهد این دستان بریده به عنوان پیشکش در حین رویداد های عمومی که در کاخ برگزار میشد، ارائه می شدند.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: فرادید