ریشه های بوداگرایی در فرهنگ تایلند
به گزارش دَبی بلاگ، بوداگرایی بخشی اساسی از فرهنگ تایلندی است که در دنیای مدرن هم اهمیتش را از دست نداده است. در دومین برنامه در باره زندگی تایلندی، ما به این چهارمین دین عظیم دنیا و یکی از مهمترین روزها در تقویم آن یعنی روز ویشاکا بوچا می پرداخته ایم.

با تور ارزان تایلند از زیباترین کشور جنوب شرقی آسیا دیدن کنید و شهرهای زیبای بانکوک، پوکت و پاتایا تایلند را ببینید.
هم نوایی راهبان در خواندن سرود، روح این مراسم مذهبی است که در آن تولد، دوران روشنگری و مرگ بودا در سراسر تایلند گرامی داشته می گردد. مراسم سال جاری البته ویژه است زیرا دوهزار و ششصدمین سالگرد روشنگری بوداست که برای پیروان او در سراسر دنیا دارای جاذبه خاصی است.
یک پیروی دین بودا از استرالیا:
تماشا تک تک مردم در لباس ملی و گردهم آیی آنها در این آداب فرهنگی، همیشه جنبه معنوی دارد. تماشا راهبانی دیگر از سنت های دیگر در این مراسم هم شگفت آور است. در اینجا راهبانی به نمایندگی از از کامبوج، چین و دیگر ملیت ها می بینیم که همه برای بودا گردآمده اند.
بودا برای افراد بیداردل به اسم یک فرد مقدس پرستش نمی گردد، بلکه او الگویی از شیوه زندگی است. دین او خدا ندارد، بلکه فلسفه مطلوب آن تکامل روحی انسانست. یک راهب بریتانیایی درباره آموزش و توصیه های بودا می گوید:
بوداگرایی نوع متفاوتی از دین، نسبت به آنچیزی است که در غرب می شناسیم. اگر سنت های مذهبی غرب مبتنی بر نظامی از باورهاست، بوداگرایی اما یک نظام آموزشی است. بنابراین کاملا با این فکر که دین چیست و چه باید باشد فرق دارد.
برای شانتری سی وی شای شهفرایند تایلندی، مراسم این روز فرصتی گرانبها برای گردهم آمدن اعضای خانواده است. او به همراه خواهران همسرش به بازار می رود تا هدایایی برای راهبان تهیه کند. او می گوید:
ما هدایایی را به راهبان پیشکش می کنیم. غذای تازه از بال جوجه و شیرینی سنتی تایلندی و سوپ تام یام گونگ درست می کنیم.
از ساعت چهار بامداد، شانتری و خانواده اش در حالی که برترین لباس هایشان را بر تن دارند به سوی معبد می فرایند. آنها با صدها میز تزئین شده با گل و سایر هدایا مشتاقانه در انتظار پایین آمدن راهبان از کوه طلایی اند. شانتری می گوید:
من بسیار احساس خوشحالی می کنم. همه به اسم یک خانواده برای شرکت در مراسم و احترام به بودا در اینجا حاضر می شویم. از اینکه همه سلامتیم و شادی هایمان را با اجدادمان تقسیم می کنیم،احساس خوبی دارم.
در اینجا خویشاوندی ها و پیوندهایی نمادین متجلی است. مردم با غذا و پول از راهبان حمایت مادی می نمایند و راهبان با حمایت معنوی پاسخ می دهند. حمایتی که مبتنی بر تفکر و تعمق یعنی قلب بوداگرایی است و به سرعت محبوب دنیایان شده است.
یک راهب تایلندی:
زندگی ما بسیار پر مشغله است، زندگی پریشانی که در آن ما ارتباط با دنیای درون را از دست می دهیم. وقتی فرصت می کنیم که این عادت را ترک کنیم و فکرمان را آزاد سازیم، به بصیرتی دست می یابیم که پیش از آن هم در ذهنمان بوده ولی توان برقراری ارتباط با آن را نداشتیم و یا صدای آن را نمی شنیدیم.
یک کارشناس بوداگرایی:تمرین تعمق و تفکر سخت نیست، بسیار ساده است. با تمرکز و توجه به زمان حال شروع می گردد و در هرجایی می توان آنرا تمرین کرد. مثلا هنگام راه رفتن توجه را روی همان کار متمرکز می کنیم.به سراغ شانتری می رویم که تمام روز را در معبد گذرانده است. نقطه اوج مراسم وین تین نامیده می گردد. زمانی که پیروان بودا شمع به دست و در صفوف منظم سه بار دور معبد قدم می زنند و تعمق می نمایند و در این تعمق با بودا ملاقات دارند و به این ترتیب روانشان تطهیر می گردد.
منبع: یورونیوز