سونوگرافی از طریق یک چسب روی پوست!
به گزارش دَبی بلاگ، یک پچ سونوگرافی تازه که داخل بدن را نشان می دهد و می تواند فعالیت اندام ها را به مدت 48 ساعت ثبت کند، در حال توسعه است.
فراصوت یا اولتراساوند (Ultrasound)، به امواج صوتی گفته می شود که دارای بسامدی بیشتر از بازه بسامدی شنوایی انسان هستند. به علت کاربرد های زیاد در پزشکی، این فناوری مورد اقبال محققان قرار گرفته است.
یکی از نمونه های این فناوری، اسکنر های اولتراسوندی است که از داخل بدن انسان تصویربرداری می کنند و ابزار پزشکی نجات دهنده ای هم هستند.
به همین علت به تازگی خبر رسیده که محققان، یک کاوشگر اولتراساوند دستی کوچک ساخته اند که به کمک یک تکنسین خبره و آموزش دیده، می تواند روی پوست حرکت کند. این دستگاه یک تراشه مسطح به اندازه یک تمبر پستی است و با یک چسب زیستی مخصوص به پوست می چسبد و می تواند به مدت دو روز فیلم هایی با وضوح بالا از رگ های خونی، کارکرد قلب یا انبساط و انقباض شکم و... را ضبط کند.
ژوانه ژائو مهندس مکانیک موسسه فناوری ماساچوست و یکی از نویسندگان مقاله معرفی این دستگاه، گفت: نکته جالب در کارکرد این کاوشگر اولتراسوند، این است که می توان آن را به مدت 48 ساعت به بدن چسباند و با ضبط تصاویر و فیلم های ثابت از اندام های داخلی در این مدت، می توان از این تراشه برای تشخیص حملات قلبی، تومور های بدخیم، آزمایش اثربخشی داروها، ارزیابی سلامت کلی قلب، ریه یا عضله و ... استفاده کرد.
ژائو اضافه نمود: این دستگاه به طور بالقوه می تواند پارادایم تصویربرداری پزشکی را با توانمندسازی تصویربرداری مداوم و طولانی مدت تغییر دهد و همچنین امکان تغییر در حوزه دستگاه های پوشیدنی را نیز دارا است.
نانشو لو، مهندس مکانیک دانشگاه تگزاس نیز گفت: سونوگرافی دستی معمولی به تکنسین های آموزش دیده نیاز دارد تا پروب را به درستی روی پوست قرار دهند و مقداری ژل مایع بین پروب و پوست بمالند و همانطور که می توانید تصور کنید، این کار بسیار خسته کننده و دست و پا گیر است.
او بیان داشت: از آنجایی که آن ها به یک اپراتور انسانی با تجربه نیاز دارند، این اسکن ها گران هستند و همچنین نمی توان از آن ها در آزمایش هایی استفاده کرد که در آن شخص ورزش می کند یا استرس دارد.
لو اضافه نمود: سونوگرافی های معمولی محدودیت های زیادی دارند. اگر بتوانیم حسگر های اولتراساوند را جوری بسازیم که پوشیدنی، متحرک و در دسترس باشند، امکانات جدیدی را برای ما به وجود خواهند آورد.
یک کاوشگر اولتراسوند، امواج را از طریق لایه ای از ژل به بدن انسان می فرستد و آن ها از اندام ها و سایر ساختار های داخلی منعکس می شوند و سپس به آرایه مبدل باز می گردند. این کار، امواج مکانیکی را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند و آن ها را برای تبدیل به تصاویر به کامپیوتر می فرستد. همچنین شایان ذکر است، هرچه ترانسدیوسر بیشتر باشد، کیفیت تصویر بهتر است.
ژائو و تیمش به جای اینکه خود دستگاه را کشدار و منعطف کنند، یک کاوشگر سفت و سخت به ضخامت تنها سه میلی متر را به یک لایه چسب انعطاف پذیر متصل کردند. این چسب جایگزین مایعی می شود که بین میله سونوگرافی سنتی و پوست قرار می گیرد و ترکیبی از یک پلیمر غنی از آب به نام هیدروژل و یک ماده لاستیک مانند به نام الاستومر است.
لو در نهایت گفت: بدن انسان داده های بسیار شخصی، بسیار پیوسته، توزیع شده و چندوجهی در مورد سلامت، احساسات، توجه، آمادگی و ... را منتشر می کند؛ بنابراین بدن ما پر از داده ها است. سوال این است که چگونه می توانیم آن ها را به طور قابل اعتماد و مداوم بدست آوریم.
در سرانجام باید گفت، این برچسب های اولتراساوند می توانند به ابزار های پوشیدنی از جمله دستگاه های موجود که اطلاعاتی درباره ضربان قلب، کیفیت خواب و حتی استرس جمع آوری می کنند، بپیوندند تا بر سلامت انسان نظارت کنند.
با این حال، این دستگاه هنوز آماده بهره برداری نیست و هنوز نتوانسته به طور فیزیکی به رایانه ای متصل شود تا بتواند داده هایی را که کاوشگر تولید می کند جمع آوری و تجزیه و تحلیل کند.
بیشتر بخوانید
گزارش از سید حسین موسوی
خبرنگاران فضای مجازی دریچه فناوری
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان