علم نهفته در نوشیدنی گرم ، شیمی را با طعم قهوه یاد بگیرید - دَبی بلاگ

به گزارش خبرنگار فناوری خبرنگاران، از آنجایی که کاربرد علوم مختلف در زندگی روزمره یکی از سوالات پرتکرار و همیشگی محصلان در کلاس های درس است بر آن شدیم تا بخشی از کاربرد های علوم گوناگون را به تفکیک مطرح کنیم. این قسمت شیمی و قهوه !

قهوه حاوی ترکیبات شیمیایی مختلفی است. قطعا کافئین شناخته شده ترین جز قهوه است اما ترکیبات بسیار دیگری در آن وجود دارد. ترکیباتی مانند پوترسین، تریگونلین و کلروژنیک اسید در قهوه یافت می شوند. پوترسین با شکستن آمینواسید های ارگان های مرده و زنده فراوری می شوند. تریگونلین ها مولکول های مهمی هستند، زیرا به پریدین ها که مسئول طعم شیرین قهوه هستند، شکسته می شوند.

تریلیون ها مولکول در بوی مطبوع یک قهوه و بخاری که از آن بلند می گردد، وجود دارد. بوی قهوه را می توان به مولکول های مختلفی نسبت داد. پیرازین بوی خاک، متیل پروپانول بوی میوه یا تندی و متیونال بوی سیب زمینی پخته می دهند. وقتی دانه های قهوه بو داده می شوند، بیشتر این ترکیبات بوی خود را آزاد می نمایند. درواقع عمل بودادن، انرژی لازم برای تبدیل کلروژنیک اسید تلخ به یک نوشیدنی خوش بو را مهیا می نماید. با این حال، فرقی نمی نماید چندین تغییر اتفاق بیفتد، مزه تلخ همواره جزئی از قهوه خواهد بود.

اما چرا قهوه مزه تلخ دارد؟

بسیاری از مردم فکر می نمایند که مزه تلخ قهوه بعلت وجود کافئین است. درحالیکه کافئین ماده شیمیایی برجسته ای در قهوه است، که تنها 15 درصد تلخی قهوه با این ماده ایجاد می گردد. این طعم تلخ قهوه درنتیجه 2 ترکیب تیز و آنتی اکسیدان موجود در دانه های بوداده قهوه است؛ کلروژنیک اسید لاکتون و فنیلیدان.

کلروژنیک اسید برخلاف اسم آن حاوی کلر نیست. اسم آن از واژه یونانی (chlorós) به معنای سبز روشن می آید. خود کلروژنیک اسید ها مزه تلخی ندارد، اما وقتی آب از دست می دهند مولکول های تلخ مزه ای به نام کلروژنیک اسید لاکتون شکل می دهند.

فنیلیدان ها محصول تجزیه کلروژنیک اسیدلاکتون ها هستند و در قهوه های غلیظ تر پیدا می شوند. این مواد نسبت به ماده تشکیل دهنده خود تلخ تر بوده و به همین دلیل است که قهوه دم شده نوشیدنی غلیظ تر و تیره تری است.

شیمی کافئین

یکی از دلایلی که افراد بالغ عاشق قهوه هستند به علت وجود کافئین است؛ داروی طبیعی معجزه آسایی که شما را سرحال می سازد. کافئین گیرنده های آدنوزنین مغز را گول می زنند. آدنوزین نقش های فیزیولوژیکی زیادی دارد. این ماده در مغز به عنوان بازدارنده انتقالات عصبی عمل می نماید، به این معنی که آدنوزین به گیرنده های عصبی مغز متصل می گردد، مانند یک عامل کاهنده عملکرد سیستم عصبی مرکزی را کم نموده و اعمالی مانند ایجاد خستگی و خواب را انجام می دهد. با این حال، وقتی قهوه می نوشید، کافئین می تواند به این گیرنده ها متصل گردد، زیرا بسیار شبیه به آدنوزین بوده و به راحتی به گیرنده ها متصل می گردد.

وقتی کافئین جای آدنوزین را می گیرد، گیرنده نمی تواند آدنوزین را شناسایی کند. بنابراین، به جای کم کردن فعالیت سلول های عصبی، سرعت همه چیز را زیاد می نماید. مشابه این فرآیند زمانی اتفاق می افتد که شکلات حاوی تئوبرومین می خورید. این ترکیب نیز گیرنده های آدنوزین را مسدود می نماید و یکی از دلایلی است که شکلات می تواند اعتیاد آور باشد.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا