مصاحبه با یک مهماندار هواپیما ، قسمت دوم - دَبی بلاگ

شغل مهماندار هواپیما بودن چه تاثیری بر روی زندگی خانوادگی تان دارد؟

به نظرم زمانی که به عنوان یک مهماندار هواپیما کار و شغل خود را آغاز می کنید، باید به کار خود عادت کنید. باید بتوانید بی خیال تعطیلات بزرگ و گذراندن وقت با فامیل و خانواده خود بشوید. در نتیجه راه ها و روش های مختلفی را باید برای تبریک گفتن به خانواده خود پیدا کنید. من بسیاری از عیدها و مناسبت ها رسمی را در خانه و با خانواده ام نمی گذرانم چرا که آن ماه ها دقیقا جزو شلوغ ترین ماه های کاری من است. و من هر روز یا هر لحظه ممکن است جاهای مختلف و کشورهای مختلفی باشم. چرا که شرکت من را به عنوان یک مهماندار هواپیما به جاهای مختلف می فرستد.

در نتیجه شما بسیاری از تعطیلات را از دست می دهید. بسیاری از اتفاقات مهم زندگی تان را از دست می دهید. ممکن است جشن فارغ التحصیلی خواهر، برادر یا بچه خود را از دست بدهید. هر چند خانواده من به این موضوع عادت نموده است. آن ها حتی از من انتظار شرکت در مراسمات را ندارند.

ازدواج شما در این شغل چگونه خواهد بود؟

زمانی که می خواهید به عنوان یک مهماندار هواپیما ازدواج کنید، همسر شما باشد متوجه موقعیت و کار شما باشد. شغل ما همچون بازرگانانی است که مدام به سفر می روند. افراد کمی پیدا می گردد که با این شرایط بتواند کنار بیاید. همینطور شرایط بسیاری برای حسودی کردن وجود دارد. برای همین بیشتر مهمانداران هواپیما از بین خود زوج زندگی شان را انتخاب می نمایند. چرا که به راحتی می توانند موقعیت شغلی خود را درک نمایند.

کدام یک از قوانین هواپیما مبهم و سخت است، به طوری که بسیاری از مردم آن را درک نمی نمایند؟

بر اساس تجربه های من به عنوان یک مهماندار هواپیما که در طول 13 سال در این حرفه مشغول به کار است، باید در خصوص درهای خروج اضطراری صحبت کنم. اگر مسئله ای پیش بیاید و لازم باشد که از هواپیما خارج شوید، باید ابتدا پنجره درهای اورژانسی بالا داده گردد تا اگر در بیرون از هواپیما آتش، آب یا سنگ های خطرناکی وجود داشته باشد که ممکن است به درون هواپیما سرازیر گردد، از آن، آگاه شویم. اگر با چنین موردی برخورد کنیم باید سریع آن را اطلاع دهیم.

اگر کسی بر روی صندلی غیر از صندلی خود بنشیند، چه اتفاقی می افتد؟

این اتفاق بسیار می افتد. در پروازهای اکونومی دو نوع کلاس وجود دارد. قسمتی وجود دارد که در جلوی صندلی هایش، جای پای بزرگی وجود دارد. قسمتی دیگر هست که فاصله بین صندلی های آن کمتر است. در نتیجه بسیاری از افراد و مسافرانی که در قسمت دوم قرار دارند می خواهند که به قسمت ردیف هایی جلویی که بازتر است بروند. عموما برای آن صندلی ها باید کاری انجام دهیم. در نهایت مجبور می شویم که مسافر درخواست دهنده را جا به جا کنیم. و این وظیفه به عهده من به عنوان یک مهماندار هواپیماست.

اگر مسافری از شما مجلات بیشتر یا شکلات بیشتری بخواهد این موضوع شما را آزار می دهد؟

این موضوع من را ناراحت نمی نماید چرا که من به شما امکانات نو و دوباره نخواهم داد. اگر کسی از مسافران بخواهد مجله خود را به دیگری بدهد یا شکات خود را با مسافری دیگر شریک گردد، از نظر من موردی ندارد و کار بسیار پسندانه ای است. با این وجود باعث نمی گردد که من مجله یا شکلات دیگری به شما بدهم. با هر آنچه که در همان ابتدا به مسافر و شما داده می گردد باید قانع باشید و اضافه از آن درخواست ندهید.

اینکه مسافری برای خبر داده به مهماندار یا درخواستی دکمه لامپ درخواست را فشار دهد، آزارتان می دهد؟

خب من به عنوان یک مهماندار هواپیما و بعلاوه بسیاری از همکارانم از این عمل آن هم زمانی که تازه از راهروهای کنار شما گذشته ایم خوشمان نمی آید. این موضوع تمام وقت در هواپیما رخ می دهد و بیشتر مسافران مدام ما را احضار می نمایند. من تقریبا 3 بار در راهروها برای جمع آوری زباله ها راه می روم و خیلی کم پیش می آید که به محل مهمانداران برگردم، اما همان لحظه صدای دینگ دانگ زنگ را می شونم. وقتی به آن مسافر مراجعه می کنم می بینم که می خواهد آشغال های خود را به من تحویل دهد!

بنابراین لطفا این دکمه را تنها زمانی بهره ببرید که واقعا به آن احتیاج دارید. اگر چراغ بستن کمربند ایمنی خاموش بود، شما می توانید خودتان به عنوان مسافر شخصا از جای خود بلند شده و به سمت گالری و اتاق مهمانداران رفته و آشغال های خود را تحویل دهید. اگر فردی دیابتی هستید و در موقعیتی حساس قرار گرفته اید، باید سریع این دکمه را فشار دهید. حتی دو یا سه بار پشت سر هم فشار دهید تا موقعیت اضطراری را برسانید و اجازه دهید تا ما متوجه موقعیت بشویم. ما سریع خودمان را به شما می رسانیم. در بسیاری از مواقع پیش می آید که مسافری که در کنار پنجرهه نشسته است، به علت اینکه مسافران کناریشان خواب هستند، نمی توانند برای کی لیوان آب بلند شوند. در این مواقع نیز می توانید از ما درخواست لیوان آب بدهید و هیچ مسئله ای نیست.

اما اگر همین چند لحظه پیش یک مهماندار هواپیما از کنار شما برای جمع کردن زباله هایتان رد شده باشد و پس از آن این زنگ را به صدا در بیاورید تا آشغال خود را به آن ها بدهید، چندان کار خوشایندی نخواهد بود.

چه اتفاقی می افتد اگر مسافران رفتارهای ناهنجاری از خود نشان دهند؟

وقتی به عنوان یک مهماندار هواپیما کار می کنید، از این گونه رفتارها زیاد می بینید. برخی از افراد در هواپیما ناخن های خود را می گیرند. لطفا این کار را در هواپیما انجام ندهید. واقعا کار چندش آوری است. بعلاوه تا دلتان بخواهد در هواپیما پا داریم. همه جا می توان پاهای مسافران را دید. برخی از افراد پای خود را از کفش بیرون می آورند و بوی بد جورابشان ککل کابین مسافران را پر می نماید یا برخی از مسافران پاهای خود را بالا برده و بین صندلی های جلویی قرار می دهند. این افراد اصلا مراعات دیگر مسافران و حتی ما مهمانداران را نمی نمایند.

اغلب مردم به فضای آشپزخانه کوچک هواپیما می آیند و بدن خود را کش و قوس می دهند. ما به این کار مسافران یوگای آشپزخانه لقب داده ایم. آن ها زانوهای خود را می کشند و صاف می نمایند. ما به عنوان یک مهماندار هواپیما این موضوع را درک می کنیم. با این حال این کار از جمله کارهایی که به مذاق ما مهمانداران و خدمه پرواز خوش نمی آید و دوست نداریم که کسی از مسافران وارد حریم و فضای استراحت ما شوند.

معمولا وقتی هواپیما تنها حدود 10 دقیقه تاخیر دارد، برخی از افراد به آشپزخانه می آیند و از ما می پرسند که آیا نوشیدنی رایگانی می توانند بگیرند؟ (آخر چرا؟ هنوز تنها 10 دقیقه تاخیر وجود داشته است). در این مواقع من پوزخندی می زنم و به جک های بی مزه مسافر می خندم و در نهایت او را به سمت صندلی اش هدایت می کنم.

ما با یک نگاه به مسافران متوجه نوع مسافر و خلق و خوی او در حین پرواز می شویم. برخی از مسافران در هنگام سوار شدن به هواپیما، وقتی به آن ها خوش آمد می گوییم، به ما نگاه نمی نمایند و چیزی نمی گویند و بی تفاوت از کنار ما رد می شوند در حالی که برخی از مسافران، لبخند ما را پاسخ می دهند.

برخی از مسافران با خود کیف ها و یا چمدان های بزرگ تر از محل کیف ها را با خود به درون هواپیما می آورند و وقتی که می بینند در محل جاسازی کیف در بالای سرشان بسته نمی گردد آن را همانطور رها می نمایند تا خدمه پرواز یا یک مهماندار هواپیما بیاید و به زور در آن کمد را ببندد. باور کنید ما مهمانداران هواپیما هیچ جادویی نداریم. بنابراین من تنها شما را مجبور می کنم که چمدان خود را پایین بذارید و از وسایل درون آن کم کنید تا در قفسه جا داده گردد. در این مواقع از مسافر می شنویم که می گویند خودشان این موضوع را حل می نمایند.

بعلاوه به مسافرانی که بدون کفش و با جوراب به دستشویی می روند باید بگویم که بر روی زمین تنها آب نیست که دیده می گردد. بنابراین همواره کفش های خود را به پا داشته باشید. پیروز باشید.

منبع: businessinsider.com