چگونگی آموزش دختران در ایران از اولین مدرسه تا دانشگاه
به گزارش دَبی بلاگ، پژوهشگر و مدرس حوزه آموزش و پرورش با بیان این که اولین مدرسه دختران در ایران در سال 1280 تاسیس شده است، گفت: در 28 آبان سال 1290 مصوبه ای به تصویب رسید که افرادی که درس می خوانند، باید مدرک تحصیلی دریافت کنند که در همان سال فقط 6 نفر پیروز شدند تصدیق 6 ابتدایی را دریافت کنند.
به گزارش خبرنگاران، سعید وزیری، پژوهشگر و مدرس حوزه آموزش و پرورش در همایش از مدارس نوین تا دانشگاه در ایران که در پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برگزار شد، طی سخنانی با عنوان مدارس دختران از 1280 تا 1317 اظهار کرد: دلیل انتخاب من برای سال 1280 این است که اولین مدرسه دختران در این سال تأسیس شد که ام المدارس نام گرفت. دلیل انتخاب من برای سال 1317 نیز این است که اولین گروه زنان که به دانشگاه وارد شدند و لیسانس دریافتد، در این سال بودند که تعداد آنها به 12 نفر می رسد که از این میان پنج الی 6 نفر نیز زنان نام آور شدند و به درجه استادی رسیدند.
وی ادامه داد: در 28 آبان سال 1290 مصوبه ای به تصویب رسید که افرادی که درس می خوانند، باید مدرک تحصیلی دریافت کنند.
وزیری افزود: در سال 1290 فقط 6 نفر پیروز شدند تصدیق 6 ابتدایی را دریافت کنند.
وزیری گفت: درست است که میرزا حسن رشدی، نخستین مؤسس مدارس جدید در تبریز و دومین مدرسه در تهران، خیلی زحمت کشید، ولی با ایجاد مدارس دختران کسی موافق نبود. بعد از اسلام 200 الی 300 مدرسه ایجاد شد که همه آنها پسرانه بودند. شعرای آن زمان نیز تا ابتدای انقلاب مشروطه از هیچ زنی تعریف نمی کردند و تنها شاعری که از زنان بد نگفت، فردوسی بود.
پژوهشگر و مدرس حوزه آموزش و پرورش اظهار کرد: خانم مهرتاج رخشان که خانواده ای تحصیل کرده داشت، در 16 سالگی تصمیم به درس خواندن گرفت و هنگامی که موضوع را با پدرش بیان کرد، با مخالفت وی روبرو شد. زیرا در آن زمان مدرسه رفتن دختران متداول نبود. مهرتاج بعدها توانست به یک مدرسه آمریکایی برود که خانم و آقای جردن آن را مدیریت می کردند.
وی پس از دادن یک امتحان در کلاس چهارم ابتدایی قبول شد. این خانم بعدها در سن 20 سالگی اولین مدرسه دختران یعنی ام المدارس را تأسیس کرد که با مدیریت خود و خواهرش اداره می شد.
این پژوهشگر اعلام نمود: رخشان همچنین اولین زن دیپلمه ایران در سال 1284 بود. وی پیروز شد بعد از دریافت دیپلم در مدرسه جردن به تدریس زبان فارسی بپردازد و 40 سال فعالیت خود را ادامه داد. این زن به شهرستان های مختلف سفر کرد تا در آنجا مدرسه ایجاد کند. همچنین تأسیس خانه امید نیز از دیگر دستاوردهای اوست.
وزیری شرح داد: این بانو در سال 1311 به علت بیماری به دماوند رفت و تا آخر عمر خود را در انزوا زندگی کرد و همانجا نیز به خاک سپرده شد. به جرأت می توان گفت افرادی که این خانم به تربیت آنها پرداخت، به مقامات بالا رسیدند.
منبع: خبرگزاری ایسناdorezamin.com: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور لحظه آخری، تور ارزان، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه
kurdeblog.ir: مجله سرگرمی و گردشگری