آشنایی با اختلال خودبیمار پنداری گروهی و اهمیت کاهش استرس
به گزارش دَبی بلاگ، در شرایطی که خبر ویروس کرونا از همه جا به گوش می رسد باید مراقب بعضی تاثیرات جانبی و روانی ناشی از آن باشیم و نگرانی بیش از حد به خودمان راه ندهیم. در اینجا می خواهیم با اختلالی به نام خودبیمار پنداری گروهی آشنا شویم.
به گزارش گروه اجتماعی خبرنگاران، در شرایطی که خبر ویروس کرونا از همه جا به گوش می رسد باید مراقب بعضی تاثیرات جانبی و روانی ناشی از آن باشیم و نگرانی بیش از حد به خودمان راه ندهیم. در اینجا می خواهیم با اختلالی به نام خودبیمار پنداری گروهی آشنا شویم.
خود بیمار پنداری گروهی هنگامی است که افراد احساس بیماری می نمایند، ولی دلیلی برای بیماربودن آن ها وجود ندارد.
آن ها فکر می نمایند که مبتلا به بیماری خطرناکی مثلاً یک عفونت شدید شده اند.
این اختلال می تواند در جمعی همچون کلاس، اداره، یک شهر یا همه کشور دیده گردد.
آیا اختلال خود بیمار پنداری گروهی اتفاقی شایع است؟
این پدیده هزاران سال است که در جوامع بشری تجربه شده است و به نظر می رسد خیلی شایع تر از آن است که در پزشکی روزمره تشخیص می دهیم.
علائم خود بیمار پنداری گروهی چیست؟
علائمی که افراد تجربه می نمایند بنا به نوع بیماری که فکر می نمایند به آن مبتلا شده اند متفاوت خواهد بود مثلاً
- سردرد
- گیجی
- بی حالی
- احساس تنگی نفس
- سرفه های مکرر
- درد قفسه سینه
- لرز
- گلودرد و...
علت خود بیمار پنداری گروهی چیست؟
در بیشتریت قریب به اتفاق موارد علت آن محرک های ناگهانی محیطی همچون همه گیری یک بیماری عفونی است.
وقتی که چنین اتفاقی می افتد بسیاری از افراد احساس می نمایند که علائم آن بیماری را دارند.
در بسیاری از موارد یک نفر بطور واقعی درگیر بیماری است و بسیاری از افراد دیگر بدون علائم واقعی خودشان را بیمار می پندارند.
چرا افرادی که در جریان اختلال خود بیمار پنداری گروهی قرار می گیرند احساس بیماری می نمایند؟
بروز ناگهانی این اختلال به میزان تاثیرپذیری ما از استرس بستگی دارد.
بیمارانی که دچار علائم می شوند فکر می نمایند واقعاً بیماری را گرفته اند که سبب اضطراب و نگرانی فراوان آن ها شده است.
شبکه های اجتماعی مجازی و شایعات موجود می توانند از مهمترین عوامل زمینه ساز چنین بیمارانگاری گسترده بشوند.
آیا این خود بیمار پنداری فقط در ذهن ماست؟
نه این بیماری واقعی است!
افرادی که در چنین شرایطی قرار می گیرند واقعاً علائم بیماری را دارند و این علائم ذهنی نیست مثلاً واقعاً احساس تنگی نفس و لرز و تب می نمایند یا واقعاً سردرد و گیجی دارند.
ولی این احساس واقعی قابل تایید از نظر پزشکی نیست و علائم به واسطه استرس و اضطراب ایجاد شده است نه عامل بیماری زا مانند ویروس کرونا و...
این اختلال بسیاری از افراد نرمال را درگیر می نماید و این به معنای اختلال روانی این افراد نیست.
اختلال خود بیمار پنداری گروهی چگونه تشخیص داده می گردد؟
موارد زیر ممکن است نشانگر چنین اتفاقی باشند:
- خیلی از افراد همزمان و بطور واقعی در جامعه بیمار باشند.
- معاینه بالینی و تست های آزمایشگاهی در افراد خود بیمار پندار طبیعی است.
- پزشکان نمی توانند در آنالیز ها بیماری را در فرد تایید نمایند.
الگوی بروز علائم هم می تواند شاهدی بر اختلال خود بیمار پنداری باشد از جمله:
- نوع بیماری هایی که گزارش می شوند.
- نوع افرادی که تحت تاثیر قرار می گیرند.
- راه های گسترش بیماری که با واقعیت بیماری هماهنگ نیستند.
با این وجود، وجود این علایم را نباید به راحتی به معنی خود بیمار پنداری تلقی کنید. در ضمن اگر هر یک از علائم زیر را داشتید باید به پزشک مراجعه کنید:
- بیماری ای که بیش از یک هفته تا 10 روز طول کشیده است.
- تب زیر زبانی بالاتر از 38.5 درجه سانتی گراد که چند روز طول کشیده است و ضعف و بی حالی قابل توجهی همراه آن دارید.
- گرفتگی شدید عضلانی.
- اشک ریزش فراوان.
- ضایعات یا تغییر رنگ قابل توجه پوستی.
- و تنگی نفسی که مانع انجام فعالیت های روزمره شما شده است.
آیا اختلال خود بیمار پنداری گروهی قابل پیشگیری و اجتناب است؟
از نظر علمی به خوبی راه های پیشگیری از این مشکل معین نشده است.
شاید بهترین و موثرترین روش این باشد که خودتان را از آن شرایط ذهنی و شایعات پیرامونی دور کنید. داشتن نگرانی در هر شخصی طبیعی است. اما نباید بیش از حد به خودمان اضطراب و استرس وارد کنیم. در ضمن این نکته را هم در نظر داشته باشید که استرس بیش ازحد باعث ضعف سیستم ایمنی می گردد و خودش یک عامل زمینه ساز برای ابتلا به بیماری ها است.
درمان اختلال خود بیمار پنداری گروهی چیست؟
در بیشتر موارد افراد با خروج از موقعیت استرس زا بهتر می شوند.
در بیشتر موارد پس از ویزیت پزشکی و اطمینان دادن پزشک که واقعاً مشکل خطرناکی وجود ندارد علائمی بیماری در افراد کاهش یافته و از بین می رود.
بسیار مهم است که این افراد از قرارگیری دوباره در برابر عامل استرس زا محافظت شوند.
زندگی با اختلال خود بیمار پنداری گروهی
همگی ما در بستر های گوناگون اجتماعی همچون مدرسه، محل کار و خانواده هستیم که در همه این موارد استرس و اضطراب به راحتی به اشتراک گذاشته می گردد.
پس هوشمندانه کوشش کنیم تا در دام اضطراب محیط اطرافمان گرفتار نشویم.
فکر نکنیم که وقتی کسی در اطراف ما بیمار است، ما هم حتماً بیمار می شویم.
این بهترین کاری است که از دست همه ما برای مواجهه با چنین مشکلاتی پیش می آید.
منبع: خبرگزاری دانشجو